بررسی راهکارهایی برای توسعه کار آفرینی دانشجویان رشته باستان شناسی (مطالعه موردی: دانشجویان باستان شناسی دانشگاه تهران)

کارآفرینی و خود اشتغالی یکی از بهترین گزینه ها جهت آماده نمودن فراگیران نظام آموزشی جهت اشتغال در بازار کار و برخورد با مشکل بیکاری است اما موانعی بر سر راه آن وجود دارد. هدف تحقیق حاضر بررسی راهکارهایی برای توسعه کارآفرینی و خود اشتغالی دانشجویان رشته باستان شناسی است و تبیین عامل های موثر بر آن به روش میدانی انجام شده است. جامعه آماری تحقیق را 325 تن دانشجویان باستان شناسی دانشگاه تهران تشکیل دادند. براساس روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی 34 تن دانشجویان کارشناسی، 27 تن دانشجویان کارشناسی ارشد و 9 تن دانشجویان دکتری به منظور انجام مطالعه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده، از پرسشنامه ی محقق ساخته استفاده شد و مقیاس اندازه گیری برای تمامی متغییرها براساس طیف 5 گزینه ای لیکرت صورت گرفت. روایی پرسشنامه توسط افراد صاحب نظر اساتید گروه، برخی از کارشناسان کارآفرینی دانشگاه) و پایایی آن نیز با محاسبه ی ضریب آلفای کرونباخ ( 0 / 86 = a) تایید شد. برای تجزیه و تحلیل نتایج از تحلیل عاملی اکشتافی و نرم افزار spss استفاده شد. نتایج به دست آمده نگرش دانشجویان نسبت به خود اشتغالی و کارآفرینی در بخش باستان شناسی در حد متوسط به پایین بود. پس از انجام آزمون واریانس، نتایج نشان می دهد که اغلب دانشجویان به جزء ویژگی اعتماد بنفس در دیگر ویژگی های کار آفرینانه شامل، خطرپذیری، استقلال طلبی، توانایی پذیرش شکست، نوآوری و خلاقیت، خود اتکایی با کنترل درونی، توفیق طلبی یا نیاز به موفقعیت، تحمل ابهام شرایط مطلوبی نداشتند. در پایان، برای بهبود توانمندی کارآفرینی و خود اشتغالی دانشجویان پیشنهادهایی ارائه شده است

کلیدواژه ها:

کار آفرینی ، دانشجویان باستان شناسی ، خوداشتغالی ، ویژگی های فردی ، دانشگاه