بررسی ضرورت انجام مطالعات باستان شناسی منظر در تنگ سروک و محیط پیرامون

تنگ سروک از جمله محوطه های مهم باستانی در بخش غربی کهگیلویه و بویراحمد بخشی از یک منطقه ی وسیع فرهنگی به شمار می رود که در روزگار تاریخی نقش واسطهای مهمی میان دو منطقه ی فارس و خوزستان ایفا نموده است. آنچه تا کنون به عنوان فعالیت باستان شناختی و شبه باستان شناختی همچنین مطالعات تاریخ هنر و گزارش سیاحان در مورد این تنگه موجود است، نشان از توصیف صرف آثار تاریخی درون تنگه مذکور بدون هیچگونه ارتباطی با محیط پیرامون دارد. حال آنکه تنگ سروک به عنوان یک بخش مرکزی در میان مناطق اطراف خود به ایفای نقش رهبری و مدیریتی پرداخته است. ظاهرا نمود چنین نقشی در عصر اشکانی - الیمائی پر رنگ تر گردیده است؛ لیکن تا عصر اسلامی تداوم یافته است. هدف از انجام پژوهش پیش رو بررسی ضرورت انجام پروژه های میان مدت و بلندمدت باستان شناسی منظر در کل منطقه اطراف تنگ۔ سروک با تاکید بر جایگاه این تنگه در تحولات عصر اشکانی تا اسلامی است. پژوهشگران در این مقاله در پی پاسخگویی به این پرسش برآمده اند که نگاه کلینگر به تنگ سروک و مناطق پیرامونی آن براساس باستان شناسی منظر چگونه میتواند در پیشبرد اهداف بلند مدت باستان شناسی در شناخت و بازسازی روندهای تطور فرهنگی و سیاسی عصر اشکانی تا اسلامی موثر واقع شود نتیجه آنکه تنگ سروک حاصل دو جریان طبیعی و فرهنگی در کنار هم بوده و سوا نمودن این دو جریان خطاست. علاوه بر این دو عامل محیط طبیعی و استراتژیک در کنار مولفه های فرهنگی در عصر اشکانی قداستی برای آن ایجاد نمود که کل محیط اطراف را به لحاظ مدیریتی تحت تاثیر قرار داده است و این تا عصر اسلامی تداوم یافته است. نگارندگان در این پژوهش از طریق مطالعات استنادی و همچنین بررسی های پیمایشی به گردآوری داده اقدام کرده و سپس داده ها را با روش توصیف تحلیل تاریخی ارائه نموده اند

کلیدواژه ها:

تنگ سروک ، باستان شناسی منظر ، دوره اشکانی ، دوره الیمائی ، محوطه های پیرامونی