تبیین الگوهای طراحی مسکن اجتماعی در تجربیات جهانی

مسکن از اصلی ترین حقوق هر انسان است و تامین آن از سوی دولت ها از وظایف هر دولت به شمار می آید. تامین سرپناه برای کلیه اقشار ضروریست و قشر کم درآمد نیز از این قاعده مستثنی نبوده و از سیاست های غالب هر کشور، توجه به این قشر و کمک به آنها در تامین سرپناه مناسب از طریق اعطای وام های دولتی و بدون بهره، بانک های پس انداز سهام- موسسات بیمه عمر- موسسات وام خصوصی- سرمایه های دولت های محلی و ... است. تامین مسکن مناسب و مطلوب در عین جلوگیی از بی نظمی شهری، از بروز زاغه نشینی و سایر آسیب های جانبی پیشگیری می کند. در این پژوهش که به روش توصیفی- تحلیلی انجام شده است، پس از تعریف تاریخچه مسکن اجتماعی، بررسی تجربیات جهانی مسکن اجتماعی در کشورهای مختلف و نمونه های موفق اجرا شده در هر یک از این کشورها، ویژگی های مشترک جمع آوری شده است. در نهایت از بررسی موارد ذکر شده این نتیجه حاصل می گردد که توجه به معماری پایدار و تامین مسکن با مصالح ارزان و کیفیت بالا در اکثر نمونه های موفق ساخته شده، دیده می شود و این نمونه ها می توانند بعنوان الگویی مناسب در طراحی مسکن اجتماعی در ایران به کار برده شوند.

کلیدواژه ها:

مسکن اجتماعی ، قشر کم درآمد ، تجربیات جهانی