درآمدی بر شناخت باغ ایرانی در دوره صفویه (نمونه موردی باغ هشت بهشت اصفهان)

دوره صفویه یکی از درخشان ترین دوره های تاریخ معماری و شهرسازی ایران است. باغ یکی از عناصر شاخص معماری دوره صفویه استکه به طرز چشم گیری در کالبد شهر اصفهان شکل گرفته است و به عنوان یکی از قدیمی ترین تجربه های منظرسازی نیازمند ریشه یابیالگوهای به کار رفته در آن است. لذا این مقاله با هدف شناخت باغ ایرانی با نگاهی خاص به بررسی و شناخت ویژگی های باغ های ایندوره پرداخته است که نمونه مورد بررسی در این حوزه باغ هشت بهشت اصفهان می باشد. روش تحقیق مقاله فوق توصیفی- تحلیلی است و از منابع اسنادی، کالبدی بهره گرفته شده است. یافته تحقیق نشان می دهد ساختار هندسی در باغ ایرانی به سه صورت یک محور در طول باغ- طرح تک محوری، دو محور متقاطع عمود برهم- طرح دو محوری و سه کشیدگی موازی در عرصه ی باغ- طرح سه محوری شکل گرفته است که این ساختار در باغ هشت بهشت به صورت دو محوری می باشد. کاربری باغ کاخ نشینی بوده است و از گونه باغکوشک به شمار می آید که می توان تجلی باغ سازی ایرانی به ویژه در دوران صفوی را در نظام های کالبدی آن (نظام آب، نظام استقرارابنیه، نظام کاشت و نظام هندسی) و همچینین عناصر زیبایی شناسی باغ نظاره گر بود.

کلیدواژه ها:

باغ ، باغ هشت بهشت اصفهان ، باغ ایرانی ، صفویه ، معماری باغ