مطالعه و بررسی تاثیر دو رویداد متوالی زلزله بر منحنی شکنندگی قاب های فولادی

امروزه با توجه به پتانسیل لرزه خیزی در نقاط مختلف کشور از یک سو، و روند رو به رشد واستقرار جمعیت در ساختمان های مسکونی فولادی و بتنی، ارزیابی عملکرد سازه ها در برابر زلزله، به یکی از بحث های رایج در بین محققین تبدیل شده است بررسی وارزیابی عملکرد سازه می تواند منجر به اتخاذ رفتاری منطقی و ایمن در برابر حوادث ناگهانی از جمله زلزله شود. یکی از ابزارهای کلیدی در ارزیابی آسیب پذیری لرزه ای سازه ها، بهره گیری از توابع شکنندگی است، که احتمال فراگذشت آسیب سازه از یک سطح آسیب مشخص را برای چندین سطح خطر از جنبش های لرزه ای زمین بیان می نماید. به منظور فراگیر بودن استفاده از منحنی های شکنندگی می توان، این منحنی را برای انواع سازه ها از جمله سازه های بتنی وفولادی به کمک تحلیل دینامیکی فزاینده و تحت اثر رکوردهای زلزله ترسیم کرد.هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر دو رویداد زلزله بر منحنی شکنندگی سیستم ساختمانی فولادی طراحی شده براساس آیین نامه ی طراحی ایران می باشد. در این مطالعه، تغییر مکان جانبی نسبی سازه ها به عنوان معیار آسیب در نظر گرفته شده است. حدود تعیین شده برای تغییر مکان جانبی نسبی در دستورالعمل HAZUS برای تعیین حالات خرابی مورد استفاده قرار گرفته است. که این حالات خرابی عبارتند از: حالت خرابی کم، متوسط، گسترده وکلی. لذا در این مطالعه، تاثیر دورویداد زلزله با PGA متفاوت بر منحنی شکنندگی یک قاب فولادی با تعداد طبقات مورد ارزیابی وبررسی قرار گرفته ونتایج نشان می دهد، هرچه مدت زمان حرکت قوی زمین طولانی تر باشد، احتمال آسیب پذیری به ازای PGA کمتر از 0/5 افزایش پیدا می کند. و طولانی شدن مدت زمان حرکت قوی زمین برای هر سطح زلزله، خاص، احتمال سطح آسیب را بالا می برد.از طرفی نتایج نشان می دهد، علاوه بر رکوردهای انتخابی زلزله، تعداد طبقات سازه نیز منحنی های شکنندگی را تحت تاثیر قرار داده وتغییر شتاب در سطوح عملکرد متفاوت، می تواند احتمال فراگذشت زلزله را باتوجه به تعداد طبقات سازه کاهش یا افزایش دهد.

کلیدواژه ها:

منحنی شکنندگی ، سازه های فولادی ، احتمال فراگذشت ، تحلیل دینامیکی افزاینده