رهیافتی سازنده گرایانه به آموزش: روش تدریس گروهی و انواع آن
محل انتشار: پنجمین همایش ملی پژوهش های نوین در حوزه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی ایران (با رویکرد فرهنگ مشارکتی)
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 424
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SHCONF05_215
تاریخ نمایه سازی: 31 تیر 1398
چکیده مقاله:
روش تدریس و انواع آن از جمله موضوعاتی است که جزو دغدغه ی اساسی پژوهشگران در حوزه تعلیم و تربیت است. یکی از تلاشهای انجام شده برای بهبود فرایند آموزش و دادن سهم بیشتر به یادگیرنده در این فرایند انتقال از معلم محوری به سوی آموزش فراگیر محور است. یکی از انواع روش های تدریس فعال و فراگیر محور روش تدریس گروهی است. استفاده از این روش در قلب سازنده گرایی و به ویژه سازنده گرایی اجتماعی است. این مقاله با هدف معرفی بیشتر روش تدریس گروهی در چهار بخش مجزا تدوین شده است. 1) روش تدریس گروهی 2) انواع گروه های یادگیری 3) دلیل استفاده از روش تدریس گروهی 4) انواع روش تدریس های گروهی .
کلیدواژه ها:
نویسندگان
اکبر مومنی راد
استادیار تکنولوژی آموزشی، دانشگاه بوعلی سینا
نسرین صدیقی
کارشناسی ارشد تکنولوژی آموزشی، دانشگاه بوعلی سینا
وحید صالحی
استادیار گروه علوم تربیتی، دانشگاه سید جمال الدین اسدآبادی