بازتاب اندیشه های اجتماعی در آیینه شعر گلرخسار صفی اوا، بانوی شعر تاجیکستان

گلرخسار صفی اوا، از شاعران پارسی گوی کشور تاجیکستان، که به مادر ملت تاجیک مشهور شده، نخستین شعر خود را در دوازده سالگی سرود و در سن پانزده سالگی آن را منتشر کرد. پس از آن چندین مجموعه شعر از وی منتشر شده است. این پژوهش مانند دیگر جستارهای علوم انسانی، به روش تاریخی و با مراجعه به اسناد و منابع معتبر کتابخانه ای، هنجارها و ناهنجاری های اجتماعی را در شعر بانوگلرخسار صفی اوا شاعر معاصر تاجیک، مورد بررسی قرار داده است. گلرخسار شاعری توانا و منتقدی شجاع بود که سلطه شوروی بر کشورهای پارسی زبان را نمی پسندید و همواره با نقدهای اساسی سردمداران اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی به باد انتقاد می گرفت. جسارت گلرخسار در این انتقادها، به حدی بود که از هیچ مقام و صاحب منصبی ابایی نداشت و حتی صدر هیات رئیسه ی کاخ کرملین را نفی می کرد و شایسته ی فرمانروایی بر ملت های آزاده و آزادی خواه نمی دانست و ناراستی ها و ناروایی های اخلاقی و اجتماعی آنان را با پوشش دروغین دفاع از طبقه کارگر و همواره با نیش قلم جان گزای خود محکوم می کرد و البته حق همین بود.

کلیدواژه ها:

جامعه شناسی ، جامعه شناسی ادبیات ، گلرخسار صفی اوا ، اندیشه ، مارکسیسم ، لمینیسم