ارزیابی نحوه یادگیری دانش آموزان مقطع ابتدایی و ارزیابی شیوه هایی نوین تدریس

یکی از جوانب مهم آموزش ابتدایی، این است که یادگیری باید مبتنی بر فعالیتهای دانش آموز باشد. هدف از مطالعه حاضر مقایسه میزان انگیزه دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی مدارس هوشمند یا مدارس عادی است. با توجه به این که یکی از راه های توسعه آموزش و پرورش، ایجاد زمینه های مناسب برای آموزش و تربیت معلمان کارآمد میباشد، پژوهش حاضر به ارزیابی شیوه های آموزش و تربیت معلمان مدارس ابتدایی پرداخته است. برای انجام این پژوهش از روش مطالعه کمی و کیفی استفاده شده است. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که در فرآیند آموزش و تربیت معلمان، باید به تدوین محتوا و مواد درسی کارآمد و به روز، به کارگیری مدرسان با تجربه و کارآمد، برگزاری دوره های کارورزی و امکانات و تجهیزات مراکز متناسب با نیازهای معلمان توجه شود. در این راستا، به جهت رشد سریع تحولات علمی جهان و نیازهای روز جامعه، ایجاد حداکثر انعطاف در برنامه های آموزشی تربیت معلم، به گونه ای که بازنگری و اصلاح و تکمیل برنامه ها امکان پذیر باشد، مورد تاکید قرار گرفت. در نهایت، پیشنهادهایی برای بهبود آموزش معلمان ابتدایی ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

یادگیری ، آموزش ابتدایی ، آموزش نوین ، ارزیابی روش تدریس ، تربیت معلم