مقایسه سازگاری زناشویی زوجین در فرزندان شاهد(ازدواج کرده وتک والدی)

پژوهش حاضر با استفاده از روش علی مقایسه ای انجام شده است.ومقایسه سازگاری زناشویی را در فرزندان شاهد (تک والدی وازدواج مجدد)را مورد بررسی قرار داده است. جامعه آماری تحقیق عبارت است 100 نفر از فرزندان شاهد شهر کرمانشاه بوده اندکه تعداد 49 نفر از آن ها تک والدی بودند 50 نفر دیگر مادر ازدواج مجدد داشتند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه سازگاری زناشویی و آزمون سازگاری زناشویی لاک- والاس نیز یک پرسشنامه خود گزارش دهی کوتاه بود. در این پژوهش به منظور مقایسه سازگاری زناشویی زوجین در سطح آمار استنباطی از آزمون t مستقل استفاده شده است. یافته ها نشان داد که بین میانگین سازگاری زناشویی فرزندان شاهد در خانواده های تک والدی و ازدواج مجدد تفاوت معناداری وجود دارد [P≤0/01؛2/46-=(88/43)t] به این صورت که میانگین سازگاری زناشویی فرزندان شاهد در خانواده های تک والدی به طور معناداری بیشتر از خانواده های است که ازدواج مجدد داشته اند. همچنین بین میانگین سازگاری زناشویی زنان و مردان تفاوت معناداری وجود ندارد. [P> 0/01؛1/03-=(95/64)t] میانگین سازگاری زناشویی افراد شاغل و بیکار تفاوت معناداری وجود ندارد. [P> 0/01؛1/43=(97)t] بین میانگین سازگاری زناشویی ازدواج فامیلی و غیرفامیلی تفاوت معناداری وجود ندارد. [t(97)= 1/9,p> 0/01]. همچنین میزان تحصیلات بر سازگاری زناشویی تاثیر معناداری ندارد[f(4,92)= 0/85,p> 0/05].

کلیدواژه ها:

سازگاری زناشویی ، زوجین ، تک والدی ، فرزندان شاهد