بررسی رابطه هوش هیجانی با عوامل تنش‎زای آموزش بالینی و راهکارهای مقابله با استرس در دانشجویان پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی همدان

مقدمه: دانشجویان برای غلبه بر تنشهای آموزش بالینی که اساس آموزش در علوم پزشکی می باشد، برحسب ویژگیهای فردی و مهارتهایی همچون هوش هیجانی، راهبردهای گوناگونی را برمی گزینند که درصورت کارآمد بودن راهبردها می توان اثرات مخرب استرس راکاهش داد. پژوهش حاضر باهدف تعیین رابطه بین هوش هیجانی بامیزان عوامل تنش‎زای آموزش بالینی و راهکارهای مقابله بااسترس انجام گرفت. مواد وروش ها:در این پژوهش توصیفی تحلیلی،جامعه پژوهش،دانشجویان پیراپزشکی همدان بودند که تعداد آنها 266 نفر برآورد شد وبه روش سرشماری بااستفاده از پرسشنامه های هوش هیجانی بردبری وگریوز،عوامل تنش‎زای آموزش بالینی مریدی و شیوه های مقابله باشرایط پراسترس اندلرپارکر،ارزیابی شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون کای دو، آنالیز همبستگی و آنالیزواریانس یامعادل ناپارامتری آن استفاده شد. یافته ها:در این مطالعه میانگین نمره هوش هیجانی دانشجویان 113/9 گزارش شد. استرس دانشجویان درتمامی حیطه های تنش زا به جز محیط آموزشی بالاترازمیانگین بود. بین راهکارهای مقابله بااسترس، راهکار مسئله مدار بالاترین نمره راداشت. از میان عوامل تنش‎زا،حیطه تجارب تحقیرآمیز بانمره کل هوش هیجانی (r=-0/123)(p=0/045) وهمچنین مولفه های خودمدیریتی (r=-0/142)(p=0/021) و مدیریت روابط (r=-0/125)(p=0/042) ارتباطی معکوس ومعنادار داشت.همچنین حیطه تجارب بالینی تنش زا بامولفه آگاهی اجتماعی نیزارتباطی معکوس و معنادار داشت (r=-0/121)(p=0/048) ارتباط مستقیم و معناداری بین هر4مولفه هوش هیجانی وراهبرد مقابله ای مساله مدار مشاهده شد. دانشجویان رشته اتاق عمل استرس بیشتری را درمحیط بالینی گزارش نمودند. بین نمره هوش هیجانی و معدل دانشجویان ارتباط مستقیم و معناداری وجود داشت (p=0/01). نتیجه گیری:آموزش مهارت های هوش هیجانی می تواند باعث کاهش استرس دانشجویان پیراپزشکی و همچنین انتخاب راهکارهای مقابله ای کارآمد و درنتیجه بهبود آموزش بالینی شود

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، عوامل تنش‎زای آموزش بالینی ، راهکارهای مقابله با استرس ، دانشجویان پیراپزشکی