تحلیل رابطه تغییر اقلیم و زیست پذیری سکونتگاه های روستایی؛ (مطالعه موردی روستاهای شهرستان مریوان)

اقلیم سیستم پیچیده ای است که عمدتا به دلیل افزایش گازهای گلخانه ای در حال تغییر است هدف این تحقیق بررسی رابطه بین تغییر اقلیم و زیست پذیری سکونتگاه های روستایی شهرستان مریوان بود جامعه آماری این تحقق توصیفی تحلیلی، روستاییان واقع در شهرستان مریوان در استان کردستان N=2086بود که از طریق فرمول کوکران تعداد 372 نفرانتخاب شد. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه ای طراحی شده برای تغییر اقلیم در 10 گویه و زیست پذیری در 51 گویه و 4 شاخص (اجتماعی، اقتصادی، زیست محیطی و کالبدی فضایی) مورد بررسی قرارگرفت. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه با نظر اصلاحی متخصصین و کارشناسان تایید شد. پایایی پرسشنامه طراحی شده با ضریب آلفای کرونباخ بالای 0/80 تایید شد. نتایج حاصل از آزمون کولموگروف اسمیرنوف نشان داد که مقدار معناداری برای همه متغیرهای زیست پذیری و تغییرات اقلیمی پایین از سطح خطای 5درصد بوده و غیرنرمال می باشد، در نتیجه برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون های رگرسیون چند متغیره وآزمون ناپارامتریک (اسپیرمن) استفاده شد. نتایج این آزمون سطح معناداری برای متغیرهای اجتماعی sing=0/799 وکالبدی sing=0/716 بالاتر از 5 صدم بوده ورابطه ای را نشان نمی دهد. امادر مورد متغییرات اقتصادی وزیست محیطی نتایج متفاوت بوده به طوریکه سطح معناداری متغیرهای اقتصادی و زیست محیطی به ترتیب sing=0/045 و sing=0/004 می باشد و رابطه معناداری بین تغییر اقلیمی و متغیرهای اقتصادی و زیست پذیری را معنادار بوده و رابطه معکوسی را باتغییر اقلمی نشان می دهد، اما در مورد متغیرهای اجتماعی و کالبدی فضایی رابطه را با تغیرات اقلیمی نشان نداد. در نتیجه می توان نتیجه گرفت که تغییر اقلیم مسائل زیست پذیری را به ترتیب از لحاظ زیست محیطی واقتصای و اجتماعی با مشکل مواجه کرده است.

کلیدواژه ها:

تغییرات قلیمی ، زیست پذیری روستایی ، سکونتگاه های روستایی و روستاهای مریوان