بررسی فراوانی سودوموناس آئروژینوزا و تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی آن در بیماران بیمارستان های ساری

زمینه و هدف : سودوموناس آئروژینوزا یکی از مهمترین پاتوژن های فرصت طلب است و به عنوان یکی از عوامل اصلی عفونت های بیمارستانی محسوب می شود. هدف از انجام این تحقیق، بررسی فراوانی سودوموناس آئروژینوزا و تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی آن در بیماران بیمارستان های ساری بوده است. مواد و روش ها : در این مطالعه ی توصیفی-مقطعی، نمونه گیری به مدت 2 ماه، در مراکز درمانی شهر ساری انجام شد. با انجام تست های تشخیصی بیوشیمیایی و استفاده از محیط های افتراقی، بر روی 40 نمونه ی آزمایشگاهی (زخم و ادراری)، 30 نمونه آلوده به سودوموناس آئروژینوزا تعیین گردید. به منظور ارزیابی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی، از روش دیسک دیفیوژن بهره گرفته شد. یافته ها : در نتیجه ی این تحقیق، با انجام کشت و تست های بیوشیمیایی، 30 عدد (75 %) باکتری سودوموناس آئروژینوزا شناسایی و جداسازی گردید که 20 عدد (66/66 %) از نمونه ی زخم و 10 عدد (33/34 %) از نمونه ی ادرار بود. بیشترین مقاومت به ترتیب به آمپی سیلین (83/34 %) و تتراسایکلین (76/66 %) و کمترین مقاومت را به آمیکاسین و توبرامایسن (10 %) مشاهده گردید. نتیجه گیری : مطالعه حاضر نشان می دهد که مقاومت باکتریایی از مشکلات بالقوه در کشور و استان مازندران می باشد. بنابراین با نظارت بر درمان های ضدمیکروبی و بررسی تست های حساسیت در شرایط آزمایشگاهی با پایبندی به سیاست های درمان های آنتی بیوتیکی، می توان کنترل گسترش میکروب های مقاوم به دارو را تسهیل نمود.

کلیدواژه ها:

سودوموناس آئروژینوزا ، آنتی بیوتیک ها ، الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی