فضای سبز و تاثیر آن بر آسایش شهروندان (نمونه موردی شهر اهواز)

مطالعه حاضر به بررسی تاثیر فضای سبز بر آسایش شهروندان در اهواز پرداخته است. روش تحقیق حاضرتوصیفی- تحلیلی و نوع آن کاربردی- توسعه ای است. محدوده مورد مطالعه آن شهر اهواز می باشد که اطلاعات موردنیاز از طریق مطالعات اسنادی و پیمایشی (پرسشنامه و مشاهده) جمع آوری شده است. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران به دست آمد و از پیش آزمون با سطح اطمینان 95 درصد 300 نفر محاسبه شد و به صورت سهمیه ای و تصادفی بین آنها توزیع گردید. نتایج نشان می دهد که میزان رضایتمندی از فضاهای سبز شهر اهواز مناسب نمی باشد. همچنین جهت بررسی میزان حضور در فضای سبز و احساس آسایش ازضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید و مشخص شد که با توجه به مقدار ضریب همبستگی پیرسون (0/326) با اطمینان 0/99 و سطح خطای کمتر از 0/01 رابطه آماری معنی داری بین دو متغیر میزان حضور در فضای سبز و احساس آسایش وجود دارد. بدین معنی که هر چه میزان احساس آسایش افزایش یابد میزان حضور در فضاهای سبز نیز افزایش می یابد. از سوی دیگر، مشخص گردید که با توجه به مقدار ضریب همبستگی پیرسون (0/019) با اطمینان 0/99 و سطح خطای کمتر از 0/01 رابطه آماری معنی داری بین دو متغیر میزان رضایتمندی در فضای سبز و احساس آسایش وجود دارد. بدین معنی که هر چه میزان رضایتمندی افزایش یابد میزان احساس آسایش در فضاهای سبز نیز افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

فضای سبز ، آسایش شهروندان ، اهواز