بررسی اثرات دمای بازیابی و نسبت ترکیب در نسبت بازیابی آلیاژهای حافظه شکلی پلی لاکتیک اسید

بنابر نیاز جوامع بشری به ابزارهای مختلف در طی قرون متمادی پیشرفتهای زیادی در جهت هوشمند کردن ابزارها و دستگاهها انجام شده است و اینک در دهه های اخیر تلاش روز افزونی برای هوشمند کردن مواد در حال شکل گیری می باشد. پلیمرهای حافظه شکلی دسته ای از این مواد هوشمند هستند که دارای امتیازاتی مانند قیمت پایین و تجهیزات ساخت ارزان تر نسبت به آلیاژهای حافظه شکلی می باشند. همچنین تفاوت قابل توجه در وزن پلیمرها با مواد فلزی دیگر و قابلیت ایجاد کرنش های بالا با ایجاد تنش های پایین نقطه قوت این مواد بوده اند که کاربرد این دسته از مواد را در تولید تجهیزاتی از قبیل استنتهای پزشکی بشدت افزایش داده است. یکی از موادی که اخیرا مورد توجه محققین قرار گرفته است پلی لاکتیک اسید می باشد که از خانواده پلیمرهای زیست تخریب پذیر بوده و پتاذ سیل بالایی در کاربردهای پزشکی دارد. ولی پلی لاکتیک اسید به خودی خود ترد بوده و دارای خواص حافظه شکلی ضعیفی می باشد که برای بهبود این امر و چقرمه سازی پلی لاکتیک اسید پلی یورتان ترموپلاستیک به آن اضافه شده است. هدف این مقاله بررسی تاثیرات دمای بازیابی بر کرنش بازیابی در نمونه های فنری شکل ساخته شده از ترکیب حافظه شکلی تشکیل شده از پلی لاکتیک اسید و ترموپلاستیک پلی یورتان می باشد. بدین ترتیب ابتدا نمونه های فنری شکل به روش قالب گیری فشاری ساخته شده و سپس تست های بازیابی به منظور بررسی کرنش بازیابی در دماهای مختلف بازیابی انجام شده و این نتیجه به دست آمد که با افزایش دمای بازیابی مقدار بازیابی افزایش می یابد

کلیدواژه ها:

پلیمر حافظه شکلی ، پلی لاکتیک اسید ، پلی یورتان ترموپلاستیک ، کرنش بازیابی