روانشناسی و آثار باستانی در ایران

روانشناسی و آثار باستان یعنی تفکرو تعمق به گذشته به خلاقیت ها و توانمندی های افکاری و اجرایی.یعنی افراد با اراده و مبتکر از خود آثاری به جا می گذارند عده ای مثل ویکتور هوگو،الکساندر دوما،پروین اعتصامی و دکتر شریعتی و..... که ایندگان را بیشتر به تحفس و تلاش و کوشش و علت یابی آن آثار چه کتاب و یا ساختمان وا می دارند و همین مسائل باعث می شود که نبوغ و استعداد و هوش درونی افراد تحریک پذیر شده و مبدا ابتکارات و خلاقیت ها ظهور پیدا کند. و استعداد ها و توانمندی های درونی خودشان را به کار می گیرند که جهان را به حیرت وا داشته اند. و از طرفی انسان به یاد ظلم و ستمی که در دورانی که اهرام مصر را می ساختند و باعث می شد برده ها زیر ارابه ها له می شدند و کسی جرات برداشتن جنازه آنهارا نداشتند. بله،هر اثار باستانی ممکن است که عده ای زیر ظلم و ستم واقع شده باشند تا آن ساختمان باقی بمانند که باعث انزجار و یا افتخار ملتی شود. اثار باستانی نشان دهنده ی آداب و رسوم و فرهنگ و اعتقادات هر نسلی است و همچنین سرافرازی برای ان ملت است .که اثار علمی و ساختمانی ویا هر چیز دیگری را به یادگار بگذارند تا آیندگان به آن ببالند و سر مشقی باشد که نسل جوان از نظر روانشناسی به آن افتخار کند و خود تلاش نماید برای کشورش از خودش چیزی به یادگار بگذارند تا عزت و حرمت مردمانش را با افتخار به جهان بشناساند بله کشور عزیز ما اثار باستانی مانند تخت جمشید،مسجد لطف علی خان،کاخ آناهیتا و.... باید بدانیم آثار باستانی هویت هر مملکتی را به سایر ممالک دنیا میشناساندیعنی شناسنامه ی هر کشوری آثار باستانی اوست. میراث فرهنگی به کلیه آثار باقی مانده از گذشتگان گفته می شود که دارای ارزش فرهنگی باشد. این آثار می تواند دربرگیرندهٔ آثار ملموس (مانند بناهای باستانی) یا آثار ناملموس (مانند آداب و رسوم یک منطقه) باشد که امروزه در حفظ آن برای آیندگان می کوشند. و احترام برخوردار است. میراث فرهنگی منحصربه فرد، غیرقابل جایگزینی و در میان نسل ها از ارزش فرهنگی در موزه ها و گالری های هنری گردآوری می شوند در حالی که برخی دیگر همچون بناهای باستانی در مجموع یک میراث فرهنگی شناخته می شود.