شناخت و بررسی عناصر معماری موثر در طراحی مراکز آموزشی فرهنگی ناشنوایان

مطالعات علمی در سالهای اخیر نشان می دهند که افراد مبتال به مشکلات شنوایی، بیشتر از دیگران با احتمال ابتال به اختالالت عاطفی، رفتاری و سازگاری مواجه هستند. علاوه بر این، نوعی ارتباط بین تضعیف عملکرد گوش و افزایش پریشانیهای روانی وجود دارد که درنهایت به عالئمی مانند اضطراب، افسردگی و آشفتگی منجر میشود. شناخت روحیات ناشنوا و نیازهای او و همچنین آشنایی با فرهنگ وجامعه ی ناشنوایان میتواند به طراح، در خلق فضای مطلوب ناشنوایان، کمک شایانی کند. ناشنوا فردی بصری محور است و برای برقراری ارتباط با دیگران نیاز به حوزه دید گسترده دارد. تحلیل رفتار ناشنوا و نیازهای او، در محیطهای گوناگون، سبب شکلگیری عوامل تاثیر گذار و وابسته بسیاری در طراحی میشود. هدف عمده این پژوهش شناخت و بررسی عناصر معماری موثر در طراحی مراکز آموزشی فرهنگی ناشنوایان است. بدین منظور در ابتدا برای شناخت کلی ناشنوا، خصوصیات آنها مورد بررسی قرار گرفته شده که در این راه از مقالات معتبر علمی-پژوهشی بهره گرفته شده است و در ادامه سعی بر آن است تا با شناخت عمیقتر ناشنوایان و نیازهای آنها، فاکتورهای موثر در طراحی فضای ناشنوایان مورد تحلیل قرارگیرند. ازجمله عناصر معماری که در طراحی مراکز آموزشی فرهنگی ناشنوایان موثرند میتوان به مواردی مانند سیالیت در محیط )خطوط خمیده و پویا(، خوانایی و درک راحت فضا، مرکزیت، حضور گیاهان و عناصر طبیعی، ریتم و حرکت در پلان، سیرکولاسیون ساده و قابل دسترس، استفاده از فرم دایره، طراحی فضای چند عملکردی و انعطاف پذیر، رعایت سلسه مراتب دسترسی، کنترل نور طبیعی، کنترل نور مصنوعی، کنترل سایه، رنگ، استفاده از رمپ به جای پله و رعایت اصول آکوستیک اشاره کرد.

کلیدواژه ها:

مراکز آموزشی فرهنگی ، ناشنوایان ، عناصر معماری