نثر معیار (جوانب نگر)، و شاخصه های هجده گانه

جستار پیش رو، تحت نام: نثر معیار (جوانب نگر)، و شاخصه های هجدگانه ، در نظر دارد با بر شمردن بایسته و شایسته های یک نثر پاکیزه، بدون نقص و تاثیرگذار، ساز و کارهای لازم و همه جانبه را برای اهل قلم فراهم آورده و بدین طریق به اشاعه و انتشار علم و فرهنگ در بستری کارآمد، پرتپش و توانمندتر نایل آید. ساز و کارهای اشاره شده در این گفتار (با استفاده از شیوه آموزشی تحلیلی) به طور مثال عبارتند از: آشنایی با واژهو اصطلاحات فنی مورد نیاز، مهارت در عبارتپردازی و جمله بندی، حفظ سادگی و شیوایی کلام، رعایت حال و مقام در اختصار یا اطنابگویی، استفاده بجا و گاه به گاه از ابزارهای خیال تimageف، حفظ انسجام معنایی در عرض و طول سخن، پرهیز از سفسطه و انصاف در ارزیابیها، مستندگویی، موقعیت سنجی و جوانب نگری، بهره مندی از نشانه های سجاوندی و ... . باری آنچه به اختصار از مطالعه این نوشتار به دست می آید آن است که: برخلاف گمان معمول، برای رسیدن به سخن بلیغ ، تنها، ظاهر سخن: مثل فصاحت کلمه و کلام و نیز فصاحت متکلم، بسنده نیست. بلکه لازم است در کنار آشنایی با ویژگیهای علمی (زبانی ادبی) گفتار، ملاحظات فرهنگی، اخلاقی و حتی حقوقی، اجتماعی و سیاسی را نیز از نظر دور نداشت تا آنچه در اینجا به نام سخن یا نثر معیار از آن یاد کرده ایم جامه تحقیق و تحسین به خود بپوشاند.

کلیدواژه ها:

نثر ، نثر معیار (جوانبنگر) ، شاخصه های علمی ، فرهنگی ، اجتماعی