کاربست پذیری میان هفت پیکر نظامی و نظریه ادبی کهن الگوی سفر قهرمان کمپبل

هدف از این پژوهش یاری جستن از کهن الگوی سفر قهرمان جوزف کمپبل،جهت دستیابی به وجوه دراماتیک هفت پیکر با محوریت توان دراماتیک موئجود در آثار ادبی کلاسیک کهن ایرانی است. در تجزیه و تحلیل یافته های این پژوهش از روش آمار توصیفی، تحلیلی(فراوانی و درصد فراوانی) بهره جسته ایم. یافته ها نشان از آن دارد که اکثریت داستان های هفت پیکر نظامی در بررسی با نظریها ادبی کهن الگوی سفر قهرمان کمپبل قلبل تجزیه، تحلیل و دسته بندی است. اما در پاره ای از موارد به تناقض هایی نیز می رسیم، فی المثال داستان های هفت پیکر حاکی از آن است که عدم توالی یکسان تشرف(ارائه شده در بخش دوم نظریه کمپبل) میان قصه هایی که جنسیت قهرمانانش زن ا ست و همچنین فقدان خوانش مرحله بازگ شت قهرمان در موقعیت های متفاوت(مربوط به بخش سوم نظریه کمپبل) از مواردی است که در تجزیه و تحلیل هفت پیکر با الگوی کمپبل خود نمایی می کند. و اما نکته حائز اهمیت آن است که هفت پیکر نظامی جهت اجرای صحنه، پذیرای وجوه نمایشی نیز می باشد.

کلیدواژه ها:

سفر قهرمان ، جوزف کمپبل ، وجوه نمایشی ، هفت پیکر نظامی ، کهن الگو