بررسی معنایی فعل رفتن در تاریخ بلعمی در مقایسه با متون فارسی میانه و فارسی معاصر
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 467
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
PLRC01_081
تاریخ نمایه سازی: 31 تیر 1398
چکیده مقاله:
این پژوهش به بررسی درزمانی معانی فعل رفتن در تاریخ بلعمی که از کهنترین نمونه های برجای مانده از متون فارسی دری است، در مقایسه با فارسی میانه و فارسی معاصر اختصاص دارد. در این پژوهش به دو پرسش پاسخ داده میشود: آیا بر اساس مولفه های معنایی فعل رفتن چه در تاریخ بلعمی و چه در فارسی میانه و معاصر، معانی مختلف این فعل با یکدیگر مرتبط بوده و چندمعنایی آن به اثبات میرسد و دیگر این که آیا معانی بهکار رفته در تاریخ بلعمی، در فارسی میانه زردشتی و نیز فارسی معاصر نیز کاربرد داشته اند یا خیر پژوهش حاضر، به صورت کتابخانه ای و با روش توصیفی تحلیلی انجام شده است. بر اساس این بررسی، مولفه معنایی اصلی فعل رفتن ، +]حرکت[ است که چه بهصورت عینی و فیزیکی و چه بهصورت انتزاعی در همه معانی این فعل وجود دارد و بر همین اساس میتوان چندمعنایی این فعل را به اثبات رساند. همچنین از معانی دهگانه فعل رفتن در تاریخ بلعمی، چهار معنی در متون فارسی میانه زردشتی کاربرد داشته و دیگر معانی در این متون به کار نرفته اند. از اینرو فعل رفتن در تاریخ بلعمی نسبت به دوره پیش از خود دچار گسترش معنایی شده است. مقایسه معانی بهکار رفته در تاریخ بلعمی با فارسی معاصر نشان داد که از ده معنای فعل رفتن که در تاریخ بلعمی کاربرد داشته، هفت معنی در فارسی معاصر همچنان بهکار میروند و سه معنی در فارسی معاصر کاربرد ندارند. بنابراین میتوان گفت که فعل رفتن در این سه مورد در گذار از دوره تاریخ بلعمی به فارسی معاصر دچار کاهش معنایی شده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نرجس بانو صبوری
استادیار زبانشناسی دانشگاه پیام نور،
شهلا شریفی
دانشیار گروه زبانشناسی دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد،