بررسی ادبیات روستایی در داستان دهقانان منصور یاقوتی

ادبیات روستایی به ویژگیهای بومی و شرایط زیستی، فرهنگ، آداب و رسوم، باورها، عقاید و روابط اجتماعی حاکم بر یک منطقه روستایی میپردازد. بهره گیری از عواملی چون: نحوه گذران زندگی، گویشها و لهجه های محلی، روابط و مناسبات اقتصادی، مردم شناسی، زبان و تاریخ، مذهب و جامعه شناسی، ادبیات روستایی را تکامل میبخشد. منصور یاقوتی از نویسندگان روستایی غرب ایران است که تلاشکرده با تکیه بر حال و هوای بومی مناطق زیستی خود، به خلق داستانهایشان بپردازد و به بهترین شیوه، فرهنگ و آداب و رسوم مناطق غرب ایران را بازتاب دهند. این پژوهش به روش توصیفی-تحلیلی و با هدف شناخت و تبیین عناصر روستایی در داستان دهقانان نوشته منصور یاقوتی را بررسی کرده است. یافته های پژوهش، بیانگر است که یاقوتی کاملا با جغرافیای انسانی و سیاسی سرزمین مادریش آشنا بودهاست؛ چرا که مخاطب بارها، مشخصه های جغرافیای طبیعی، فرهنگی و زبانی را در داستان دهقانان مشاهده میکند. بارزترین مشخصه روستایی در داستان دهقانان منصور یاقوتی اشاره به جغرافیای طبیعی روستاهای منطقه غرب، پوشش، خوراک، مناطق بومی و محلی، حضور باورهای عامیانه مثبت و منفی، اشعار و ترانهای محلی، همچنین نظام اقتصادی ارباب رعیتی است. افزون براین،به کار بردن افعال، الفاظ و اصطلاحات کردی از ویژگیهای جغرافیای زبانی در آثار این نویسنده است که کاملا آگاهانه و متناسب با سن، تحصیلات و طبقه اجتماعی خصیتشها استفاده شده و البته نویسنده در زبان و لحن داستان برای فهم مخاطب، اعتدال را رعایت کرده است.

کلیدواژه ها:

ادبیات روستایی ، داستان معاصر ، منصور یاقوتی ، دهقانان.