ارزیابی اثرات کاربری اراضی در مدیریت شهری (مطالعه موردی شهر بابل)

تحلیل کاربری اراضی شهری چگونگی استفاده از توزیع، حفاظت، ساماندهی مکانی فضایی فعالیت ها وعملکردهای شهری را براساس خواست ونیازهای جامعه شهری، بررسی می کند. امروزه باتوجه به رشد نابسمان کالبدی و بی تعادل شهرهای در کاربری های موجود و از طرفی برای ارتقای کیفی شهرنشینی وتعادل بخشی و ساماندهی و بهینه گزینی کاربری های اراضی شهری، از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. گسترش سریع نواحی شهری ودر پی آن، اتخاذ سیاست کاربری اراضی، مقوله کاربری شهری را به عنوان یکی از مهم ترین مولفه های تعیین کننده در مسائل شهری کشور مورد توجه قرار داده است، لیکن به دلیل تنوع پراکنش کاربری شهرها و تاثیرپذیری کاربری ها ازمتغیرهای مختلف، تحلیل وتبیین آن همواره بامشکلاتی مواجه بوده است. بنابراین با شناخت وبکارگیری روش هایی که بتواند به چنین مهمی کمک نماید، گام مطلوبی برای استغنای ادبیات چهره آرایی کشور برداشته خواهد شد. بررسی فرآیند تحولات ساختار فضایی شهر بابل نشان می دهد که در سال های قبل از 1300 ه ش محلات مختلف شهر براساس ویژگی های قومی، صنفی ومذهبی شکل گرفته و از رشد آرام وارگانیک برخوردار بوده است. به نظر می رسد علی رغم توسعه ارگانیک شهر وهماهنگی میان محلات در طی سال های گذشته، اجرای سیاست های عمرانی، بدون اندیشه و انطباق باواقعیت موجود، باعث رشد کالبدی و افزایش جدایی گزینی فضایی میان محلات شهری گردیده است. پژوهش حاضر از روش توصیفی تحلیلی و از نوع کاربردی و بااستفاده از مدل ماتریس گور انجام گرفته و برای جمع آوری داده ها و اطلاعات مورد نیاز از شیوه کتابخانه ای و میدانی استفده شده است. از انجا که هدف این مقاله، ارزیابی کمی و کیفی وبررسی کاربری های شهر بابل است. در پژوهش از روش های کمی وماتریس مطلوبیت، سازگاری، وابستگی وظرفیت برای ارزیابی کیفی استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

کاربری اراضی ، آرایش شهری ، توسعه کالبدی فضایی ، بابل