تفکر کارآفرینانه و نقش آن در توسعه کارآفرینی سازمانی دردانشگاه (مطالعه موردی: کارکنان دانشگاه فردوسی مشهد)

علی رغم اهمیت روز افزون کارآفرینی و به طبع آن کارآفرینی سازمانی و نقشی که این پدیده در اقتصاد جهان دارد .نهادهای آموزشی و دانشگاه های ایران به عنوان یک سازمان فعال به این موضوع کمتر پرداخته اند . وضعیت اقتصادی کشور و ترکیب جمعیت دانشجویی ، بیش از بیش ما را نیازمند یافتن زمینه ای پیشرو در صحنه اقتصادی می کند . در این راستا ضرورت داشتن مدل ها، الگوها و راه کارهای مناسب برای آموزش ، تربیت و استفاده از نیروی فعال و کار آفرین ، بیشتر می شود . بر همین اساس هدف این تحقیق بررسی نقش واسطه آمادگی برای خدمت در رابطه بین جهت گیری کارآفرینانه و عملکرد کارکنان دانشگاه فردوسی مشهد است . کارکنان دانشگاه فردوسی مشهد جامعه آماری این پژوهش را تشکیل می دهند که از بین آنها 280 نفر به صورت تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. مهمترین ابزار جمع آوری داده پرسشنامه می باشد که روایی و پایایی آن براساس روش های محتوایی و سازه و آزمون کرونباخ با ضریب بین %67 تا %84 مورد تایید قرار گرفته است . برای تجزیه و تحلیلی داده های از نرم افزار SPSS و SMART-PLS استفاده گردیده است . یافته های این تحقیق نشان می دهد که جهت گیری کارآفرینانه بر عملکرد کارکنان به صورت مستقیم معنی دار است و جهت گیری کارآفرینانه به و اسطه امادگی برای خدمت کارکنان نتیجه مثبت و بیشتری بر عملکرد آنان دارد.

کلیدواژه ها:

کارآفرینی سازمانی ، آمادگی برای خدمت ، تفکر کارآفرینانه ، نوآوری ، عملکرد