بی اعتمادی اجتماعی به رسانه و نقش آن در بروز آسیب های اجتماعی

اعتماد اجتماعی سرمایه بنیادین هر رسانه و به طور کلی هر پیام رسان است. بدون آن همه امکانات هرز می رود و رسانه نمیتواند در عرصه موردنظر حضور واقعی داشته باشد . اعتماد مخاطب به رسانه محصول ارائه اخبار و اطلاعات درست با منابع مشخص، عدم سوگیری، سرعت انتشار اخبار، همگامی رسانه باتکنولوژیهای روز و دیگر عوامل مرتبط با خبررسانی است ،ضریب بهره وری هر رسانه را با تفاضل بین مخاطبان صوری و واقعی ارزیابی میکنند و افزایش فاصله به معنای نقص در یکی از ارکان پیام رسانی است .در جهان امروز، نقش موثر رسانه های جمعی، بویژه رادیو و تلویزیون در تغییر یا تداوم نگرش ها و ایجاد رفتارهای مورد انتظار، موضوعی مورد توافق دانشمندان و نظریه پردازان علوم اجتماعی است .بیشتر کشورها از طریق برنامه ریزی های اجتماعی و فرهنگی سعی در کنترل و پیشگیری آسیب هاو انحراف های اجتماعی دارند و رادیو و تلویزیون وسیله مناسبی برای رسیدن به اهداف برنامه های اجتماعی و فرهنگی است . از سوی دیگر رسانه های جمعی می توانند خود عامل بروز آسیب های اجتماعی باشند. این پژوهش از انواع پژوهش های بنیادی بوده و روش این تحقیق بر پایه روش اسنادی و کتابخانه ای استوار است و هدف از این پژوهش علمی بررسی بی اعتمادی به رسانه و نقش آن در بروز آسیب های اجتماعی است.

کلیدواژه ها:

رسانه ، بی اعتمادی اجتماعی ، آسیب های اجتماعی