رابطه باورهای فراشناختی و رفتارهای خودتخریبی با آمادگی به اعتیاد دانش آموزان متوسطه

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه باورهای فراشناختی و رفتارهای خودتخریبی با آمادگی به اعتیاد دانش آموزان متوسطه بود. پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر شاخه نظری دبیرستان های دوره دوم شهر بجنورد در سال تحصیلی 396-97بوده است که تعداد آنها 2723 نفر می باشد. با توجه به حجم جامعه و با استفاده از جدول کرجسی و مور گان تعداد 340 نفر با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل: فرم کوتاه پرسشنامه فراشناخت ولز MCQ-30 (1997)، مقیاس خودتخریبی سانسون و همکاران ( 998) و مقیاس آمادگی به اعتیاد زرگر، نجاریان و نعامی (1385) IAPS بودند. برای تجزیه و تحلیل نتایج از روش آزمون رگرسیون چند متغیره با روش گام به گام و همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد که متغیر باورهای فراشناخت و متغیر خود تخریبی قادرند 4 درصد تغییرات متغیر ملاک را پیش بینی کنند؛ بین مولفه عدم اطمینان شناختی از متغیر باورهای فراشناختی و آمادگی به اعتیاد همبستگی 3 درصدی و بین متغیر باورهای فراشناختی و آمادگی به اعتیاد همبستگی 4 درصدی معنادار وجود دارد؛ بین رفتارهای خودتخریبی کل و آمادگی به اعتیاد همبستگی 2 درصدی و رفتارهای خودتخریبی مستقیم و آمادگی به اعتیاد همبستگی 5 درصدی معنادار وجود دارد.

کلیدواژه ها:

باورهای فراشناختی ، رفتارهای خودتخریبی ، آمادگی به اعتیاد