تضمین حقوق مالی شرکت ها بوسیله مدیریت ریسک نقد شوندگی در بازار سهام ایران

این پژوهش به بررسی تضمین حقوق مالی شرکتها بوسیله ارزیابی رابطه بین شاخص های نقدشوندگی با بازدهی سهام در بازار سهام ایران، طی سالهای 1390 تا 1395 پرداخته است. برای مطالعه این رابطه، از دو روش تشکیل پرتفوی و تخمین رگرسیون مدل چهارعاملی کارهارت استفاده شده است. برای مدیریت ریسک نقدشوندگی (عدم نقدشوندگی) از چهار معیار: نرخ گردش سهام، معیار عدم نقدشوندگی لیو (2006)، عدم نقدشوندگی آمیهود (2002) و ارزش ریالی معاملات استفاده شده است. نتایج نشان میدهد که هر یک از این معیارها تاثیری متفاوت بر بازدهی مورد انتظار دارد. رابطه بین ریسک نقدشوندگی و بازدهی سهام در روش تشکیل پرتفوی و هنگامیکه از معیار آمیهود بهعنوان معیار ریسک نقدشوندگی استفاده میشود، رابطه ای معکوس و معنادار است. سه معیار دیگر ریسک نقدشوندگی، رابطهای مستقیم بین ریسک نقد شوندگی و بازدهی مورد انتظار سهام نشان میدهند. هرچند که این رابطه با توجه به روش آزمون، از لحاظ آماری در سطوح مختلفی از معناداری قرار دارد و در مواردی بیمعنا است. همچنین در این پژوهش نتایج آزمونها بهاستثنای زمانیکه از معیار عدم ریسک نقد شوندگی آمیهود و روش تشکیل پرتفوی استفاده میشود، قیمت گذاری ریسک نقدشوندگی را نشان نمیدهد.

کلیدواژه ها:

بازده سهام ، ریسک نقدشوندگی ، نقدشوندگی سهام.