اصول طراحی مهدکودک با رویکرد روانشناسی رنگ

کودکان اعضای کوچک و آینده ساز جامعه می باشند و در سنین 2 - 10 سال بیشترین تاثیر را از محیط پیرامون خود درراستای شکل گیری افکار و خلاقیت خود از محیط میگیرند. حضور در فضاها و مکان هایی کهه حهک کنجکهاویکودکهان را بهر انگیهزد و امکان تغییر در آن فضا به وسیله کودک و به شکل دلخواه او وجود داشته باشد منجر بهتحریک احساسها و عوافهو وی و ایجهاد بستر ذهنی بروز خلاقیت کودک می شود. امروزه اکثر فضا های شهری که بهکودکهان و کهاربری ههای آموزشهی و تربیتهی آن هها تخصیص یافته است، معمولا همان فضاهای بسته و درون گرایکاربری های مسکونی بوده که با تغییرا اندک تبدیل بهه فضهاهای فاقد استاندارد و کم بازده تبدیل می شوند. امروزه دراغلب کشورهای توسعه یافته جهان اثبا شده است که تاثیر فضاها و محوفه آب وگیاهان وفبیعت در شکوفایی استعداد وخلاقیت کودکهان تهاثیر بهه ، رنگ ، های بهاز و عناصر تحریهک کننده فبیعی مثل نور سزایی دارد. همچنین مهدکودکها به عنوان اولین فضاهای آموزشی کودکان نقش به سهزایی در ایجهاد و رشهد خلاقیهت کودکهان دارند. تحقیق حاضرکه حاصل مطالعا کتابخانه ای بوده با استفاده از روش توصیفی-تفسیری به بررسی نظریا موجهود پیرامهون کودک ونیازها و احتیاجا در محیط های آموزشی و مهد کودک ها می پردازد. به مساله خلاقیت و عوامهل منجهر بهه بهروز آندر کودکان می پردازد و در نهایت ضوابط و ویژگی هایی مهد کودک که با تحریک های محیطی منجر به بروز خلاقیهتدر کودکهان را تبیین می کند.

کلیدواژه ها:

کودک ، مهد کودک ، رنگ ، فرم