سنتز حامل های هوشمند پلیمری حساس به گلوکز بر پایه ی فنیل برونیک اسید برای انتقال دارو

سابقه و هدف: (کو)پلیمرهای عاملدار شده با برونیک اسیدها به علت دارا بودن خواص ضدسرطانی (درمان با گیراندازی نوترون بور) ، ضدمیکروبی (جلوگیری از غیرفعال شدن آنتی بیوتیک های بتا-لاکتام ) ، ضد ویروسی (توانایی جذب گلیکان در ویروس ایدز ) و جذب ساکاریدها (مانند گلوکز) بسیار مورد توجه قرار گرفته اند[ 1]. اخیرا پژوهشگران زیادی از توانایی گروه های کربوکسیلیک اسید در اتصال به شاخه ی آمین موجود در برخی مشتقات فنیل برونیک اسیدها استفاده کرده و کوپلیمر را حساس به گلوکز نمودند. وقتی گروه های فنیل برونیک اسید به شبکه ژل متصل می گردند تراکم بار آنیونی در ژل افزایش یافته و چنانکه غلظت گلوکز افزایش یابد تعادل دونان و اثرات دافعه ، هیدروژل را وادار به پاسخ تورمی می کنند[ 2]. در این پژوهش هدف ساخت و بررسی حامل دارویی هیدروژلی است که توانایی پاسخ دهی به محرک گلوکز را داراست. مواد و روش ها: در تحقیق پیش رو پلی (N- ایزوپروپیل آکریل آمید- کو- مالئیک اسید) در نسبت مولی 95:5 سنتز شده و سطح نمونه با کیتوسان اصلاح گردید. در ادامه کیتوسان موجود در سطح با کراس لینکر EDC در شرایط اسیدی به 4- فورمیل فنیل برونیک اسید متصل شد. یافته ها: به منظور بررسی صحت سنتز و توانایی پاسخگویی هیدروژل به گلوکز به ترتیب از آزمون های FTIR و DLS استفاده گردید که نتایج نشان دادند ساختار محصول نهایی توانایی پاسخگویی تورمی به افزایش گلوکز در محیط را داراست. نتیجه گیری: اندازه ذرات هیدروژل عاملدار شده با افزایش گلوکز در بافر فسفات از 0 به 100 میلی گرم بر دسی لیتر 1/47 برابر افزایش یافت که نشان دهنده تورم ساختار در پاسخ به محرک گلوکز بود.

کلیدواژه ها:

هیدروژل ، هوشمند ، گلوکز ، فنیل برونیک اسید