رضایت شغلی کارکنان بر اساس نظریه انگیزشی هرزبرگ (مطالعه موردی: کارکنان سازمان تامین اجتماعی تهران بزرگ)

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر انگیزش بر رضایت شغلی کارکنان بر اساس نظریه دو عاملی انگیزش هرزبرگ، میان کارکنان سازمان تامین اجتماعی تهران بزرگ انجام شده است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان سازمان تامین اجتماعی تهران بزرگ است که در سال 1396 حدود 4000 نفر بوده اند که از این تعداد با توجه به پراکندگی شعب در شهر تهران، به روش نمونه گیری (خوشه ای- جغرافیایی) تعداد 5 شعبه و هر شعبه 50 نفر به تصادف برای حجم نمونه انتخاب شده اند. جهت جمع آوری داده ها، پرسشنامه بین حجم نمونه، توزیع گردید. برای اثبات یا رد فرضیه های پژوهش پس از جمع آوری اطلاعات کیفی و تبدیل آن به اطلاعات کمی، از طریق آزمون رگرسیون خطی ساده و چندگانه و تکنیک مدلسازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزارهایAmos و Spss مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج بدست آمده از تحقیق حاضر نشان میدهد که با اطمینان 95 % متغیرهای عوامل بهداشتی (سرپرستی، شرایط کاری، روابط متقابل شخصی، پرداخت حقوق و امنیت شغلی، خط مشیها و مدیریت سازمان) و متغیرهای عوامل انگیزاننده (موفقیت، شناسایی، ماهیت شغل، مسیولیت، رشد و ترقی) بر رضایت شغلی کارکنان تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

انگیزش ، رضایت شغلی ، کارکنان ، نظریه انگیزشی هرزبرگ.