بررسی رفتارهای دیوارهای آب شکن با نرم افزار فلوئنت

حفاظت ساحل رودخانه در مقابل فرسایش ازاهداف اصلی ساماندهی رودخانه ها در توسعه پایدار منابع آب به شمار می آید، چرا که فرساش سواحل رودخانه ها، باعث خسارت به اراضی کشاورزی، آسیب دیدن سازه های مجاورمانند پل ها و جاده ها، عریض شدن آبراهه جریان و مسائل زیست محیطی قابل توجه می باشد. یکی از روش های غیر مستقیم و معمول در کنترل فرسایش کناری و حفاظت کناره های رودخانه ها، استفاده از اپی یا ابشکن می باشد. این سازه ها بر خطوط جریان تاثیر گذاشته وباعث تغییر در الگوی جریان رودخانه وانحراف جریان از دیواره های فرسایش پذیر به وسط رودخانه شده و کناره ها را از خطر فرسایش محفاظت می نمایند. در پژوهش حاضر به بررسی رفتارهای دیوارهای آبشکن با نرم افزار FLUENT پرداخته شد ونتایج نشان داد که با افزایش فاصله میان آبشکن ها عمدتا سرعت بین آنها نیز افزایش می یابد. آبشکن جاذب، مخرب ترین حالت کاربرد آبشکن ها، هم از نظر ناپایداری دیواره داخلی وخارجی و قوس وهم از نظر ناپایداری سازه ی آبشکن است. زیرا از طرفی با افزایش طول آبشکن و به تبع آن سرعت جریان در قوس، نواحی با سرعت زیاد در نزدیکی دیواره ی داخلی قوس از یک سوم میانی قوس تا انتهای آن بوجود می آید که سبب ناپایداری و فرسایش آن می شوند. با افزایش فاصله میان ابشکن ها، اندازه ی گردابه ها بزرگ تر شده وگردابه ها به شکل کامل تری تشکیل می شوند. افزایش ضخات تاثیری قابل توجهی در از بین بردن ناحیه حداکثر تنش برشی بستر دارد.

کلیدواژه ها:

فرسایش ، سیل ، دیواره های آبشکن ، جریان رودخانه