اکوتوریسم و حفاظت از تنوع زیستی بیابان و کویر(مطالعه موردی: مناطق اکوتوریسم کویر خراسان جنوبی، تحت حفاظت سازمان محیط زیست)

مناطق بیابانی و کویری به عنوان بستر اصلی اکوتوریسم کویر، مجموعه ای از اجزای بسیار متنوع را در خود جای داده است. این اکوسیستم کلان با ویژگیهای اقلیمی، فیزیکی و زیستی خاص خود با اکوسیستمهای مجاور آن تفاوتهای قابل ملاحظه ای دارند. مناطق بیابانی و کویری یکی از حساس ترین و شکننده ترین اکوسیستمهای سطح زمین را در خود جای داده است. در این اکوسیستم شکلهای مختلف زندگی از ژنها تا گونه ها متعدد حیات وجود دارد. این منابع حیاتی خود را با شرایط محیطی بیابان و کویر سازگار کرده و به حیات خود ادامه میدهند. حیات زیستی، بخش بسیار مهمی از قابلیتهای اکوتوریسمی بیابان و کویر خراسان جنوبی را در بر میگیرد. معمولا بخشی از گردشگران این مناطق با اهداف خاص بر روی موضوع تنوع زیستی مناطق بیابانی متمرکز میشوند. این نوع از اکوتوریسم میتواند با مشارکت جامع محلی در حفاظت از تنوع زیستی و استفاده پایدار از بیابان و کویر نقش بسیار مهمی ایفاء کرده و از تخریب این اکوسیستم جلوگیری کنند. در این تحقیق مناطق بیابانی و کویری خراسان جنوبی که مستعد اکوتوریسم بوده و در زمره مناطق چهارگانه تحت حفاظت سازمان محیط زیست قرار دارند بررسی خواهند شد.

کلیدواژه ها:

اکوتوریسم ، تنوع زیست محیطی ، حفاظت محیط زیست ، بیابان و کویر ، خراسان جنوبی.