پیش بینی کیفیت زندگی براساس تمایزیافتگی خود در مبتلایان به فشارخون

از آنجا که رابطه تنگاتنگی بین فشارخون و عوامل روانشناختی وجود دارد در دهه های اخیر بسیاری از پژوهشگران به منظور بهبودکیفیت زندگی افراد مبتلا، نقش وسیعی برای مداخلات روانشناختی در نظر گرفته اند. بنابراین پژوهش حاضر با هدف شناخترابطه تمایزیافتگی خود و کیفیت زندگی در مبتلایان به فشارخون انجام یافته است. روش این مطالعه توصیفی (همبستگی) بود،بدین منظور از بین بیماران مبتلا به فشارخون مراجعهکننده به بیمارستان تخصصی قائم شهر کرج و با استفاده از روش نمونه گیریهدفمند، 163 نفر انتخاب شدند و اقدام به تکمیل پرسشنامه های کیفیت زندگی (SF-36 ) و مقیاس تمایزیافتگی خود (DSI)به صورت حضوری نمودند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روشهای متداول در آمار توصیفی و استنباطی (رگرسیون تک متغیری)استفاده شد و داده ها با استفاده از بسته نرم افزاری SPSS تحلیل شد. فرضیه پژوهش این بود که بین تمایزیافتگی و کیفیتزندگی رابطه معناداری وجود دارد. داده های پژوهش نشان داد بین تمایزیافتگی و کیفیت زندگی رابطه مثبت و معناداری در سطح(0.05) وجود دارد. رابطه بین کیفیت زندگی با تمایزیافتگی خود با مقدار 0/268 معنادار است و رابطه کیفیت زندگی و واکنش هیجانی با مقدار 0/315، کیفیت زندگی و جایگاه من با مقدار 0/177، کیفیت زندگی و جدایی عاطفی با مقدار 0/239 و کیفیتزندگی و هم آمیختگی با دیگران با مقدار 0/151- معنادار است. به عبارت دیگر، بین کیفیت زندگی با تمایزیافتگی رابطه معناداریبه صورت مستقیم یا مثبت وجود دارد به جز کیفیت زندگی و هم آمیختگی با دیگران که رابطه منفی و معکوس دارند. نتایج اینپژوهش نشانگر نقش تمایزیافتگی در بهبود کیفیت زندگی است. توجه بیشتر به تمایزیافتگی، رسیدن به استقلال هیجانی و عاطفیکیفیت زندگی بالاتری را در افراد مبتلا به فشار خون فراهم می کند.

کلیدواژه ها:

تمایزیافتگی خود ، کیفیت زندگی ، فشارخون