بررسی عاطفه حماسی در شعر محمدرضا شفیعی کدکنی (م. سرشک)

عاطفه یا احساس، عکس العمل غیر ارادی و احساسی انسان در برابر رویدادهای عالم بیرون است. گاه این عواطف به شکلی توفنده بروز می­یابند که این امر ارتباط مستقیم با روان آدمی و اتفاقات پیرامونی او دارد. شفیعی کدکنی از شاعران برجسته معاصر است که در شعر خویش عاطفه حماسی را با وسواس و اندیشه متعالی پرورش داده است. با توجه به دوره زندگی شاعر که عصر جریانات مهم اجتماعی- سیاسی در ایران است، شعر م.­سرشک، محمل عواطف ویژه ای شده است که به علت نگرش خاص شاعر به مسائل اجتماع، این عواطف به شکلی پویا، هیجان­آفرین، توفنده بیان شده­اند. مضامینی همچون: دعوت مردم به بیداری و رهایی از رخوت، تحریک مخاطبان به از جان گذشتگی و شهادت در راه آزادی، ایجاد حساسیت برای شاعران همعصر در قبال وقایع اجتماعی و سیاسی جامعه، امید به آینده و نوید آزادی از مهم­ترین نمودهای بیرونی عاطفه حماسی در شعر شفیعی قلمداد می­شوند که در این مقاله به تشریح آن پرداخته­ایم.    

کلیدواژه ها:

محمدرضا شفیعی­کدکنی ، شعر پایداری ، عاطفه ، حماسه