بررسی مفاهیم تعارض در داستان زنده به گور صادق هدایت داستان های دوره استبداد رضاخانی

تعارض از ملزومات زندگی اجتماعی است و از تقابل دو خواسته بروز می کند، هر گاه دو یا چند فرد به دلیل اختلاف در نیازها، خواسته ها ،اهداف و ارزش ها در برابر هم قرار بگیرند ، خود را نشان می دهد . مدیریت تعارض در واقع مدیریت و هدایت تضاد بین افراد، درون فرد، بین دو گروه و دو سازمان می باشد. لذا آگاهی از دانش و مهارت های مدیریت تعارض به منظور به کارگیری اصول آن امری ضروری است. ادبیات معاصر به خصوص آثار صادق هدایت، تضادها و تعارضات متعددی تبیین می کند که تبعات بیش تر منفی حاصل از آن به عنوان درون مایه ای ژرف بر سراسر داستان هایش سایه افکنده است. بدون شک مهم ترین خصیصه اش تضاد و کشمکش و تبعات منفی و مثبت حاصل از آن در سراسر داستان های صادق هدایت ، سایه افکنده است .در این مقاله، داستان زنده به گور مورد کاوش قرار گرفته است که نکات قابل توجهی را در حیطه تعارض درون فردی و علل و بروز و موقعیت های تعارضی این نوع به طور کامل بررسی می شود.البته این داستان در دوره استبداد رضاخانی نگاشته شده است که فضای آن دوره خود باعث ایجاد یک تعارض درون فردی در داستان می شود . در این تحقیق تضادهای داستان مذکور را بر اساس نظریه های علم مدیریت تعارض 1 مورد تحلیل قرارداده و میزان انطباق این نظریات را با سازمان به هم پیچیده داستان سنجیده ایم .

کلیدواژه ها:

مدیریت تعارض ، صادق هدایت ، زنده به گور ، رضاخان ، تعارض درون فردی