انگشت نگاری، رویکردی نوین در منشایابی گردوغبار

هدف از این تحقیق معرفی روش انگشت نگاری به عنوان تکنیکی جدید در منشایابی گردوغبار می باشد. منشایابی مرکب عبارت است بررسی چندین منبع بالقوه رسوب از طریق چندین گروه متفاوت از خصوصیات که برای افزایش تشخیص بین منابع و اجتناب از منبع غیر واقعی رسوب است و شامل طیف وسیعی از خصوصیات مختلف شناختی می باشد. روش انگشت نگاری شامل ردیابی مرکب است، که در حال حاضر برای تعیین منبع رسوب به طور موفقیت آمیزی توسط محققان زیادی استفاده می شود. کارآیی روش منشایابی با ردیاب ها یا انگشت نگاری به عنوان روشی موفق و موثر برای تعیین منابع رسوبات به اثبات رسیده است. در این روش خصوصیات فیزیکی، ژئوشیمیایی و بیوژنیک رسوب برای تعیین منابع رسوب و اهمیت آنها استفاده می شود. با توجه به اینکه استفاده از روش انگشت نگاری و مدل های ترکیبی بیشتر در منشایابی رسوبات آبی کاربرد دارد استفاده از این روش در سطح دنیا و ایران در زمینه گردوغبار اندک می باشد و می تواند آغاز تحقیقات متعددی در زمینه منشایابی گردوغبار در کشور باشد. منشایابی با استفاده از مدل های ترکیبی روشی دقیق جهت شناسایی مناطق منبع رسوب محسوب می شود.

کلیدواژه ها:

منشایابی ، انگشت نگاری ، گردوغبار