نیاز به ارزیابی الکتروکاردیوگرافیک بصورت مانیتورینگ یا تله متری در بیماران دچار برق گرفتگی در منزل: مطالعه مروری

مقدمه: محل بروز آسیب الکتریکی در کودکان اغلب در منزل و در 60 تا 70 درصد موارد ناشی از سیم های برق و در 10% تا 15% موارد ناشی از پریزهای دیواری است. بالغین معمولا در محل کار دچار برق گرفتگی می شود. مواجهه با برق بیش از 600 ولت بعنوان برق گرفتگی با برق فشار قوی در نظر گرفته می شود. مسیر جریان از داخل بدن مشخص کننده نوع ارگان در معرض آسیب خواهد بود. جریان برق ترانس توراسیک می تواند خطر آسیب میوکارد را افزایش دهد. جدی ترین عارضه قلبی ناشی از الکتریسیته فیبریلاسیون بطنی است که منجر به ایست قلبی می شود. برق می تواند مستقیما باعث نکروز میوکارد شود و مسیرهای هدایتی قلب و شریان های کرونر را نیز تحت تاثیر قرار دهد. سایر آریتمی ها مثل تاکیکاردی سینوسی، طولانی شدن QT، بلوک های قلبی مختلف و تغییرات غیر اختصاصی قطعه ST اغلب گذرا هستند. بر طبق استاندارد ارائه شده در سال 1960 تمام بیماران دچار مواجهه با برق بمدت 24 ساعت مانیتورینگ قلبی شده و بستری می شوند. هدف این مقاله بررسی نیاز به بستری، مانیتورینگ قلبی یا تله متری در بیماران دچار مواجهه با جریان الکتریسیته خانگی است. روش کار: این پژوهش یک مطالعه مروری است که بطور غیر سیستماتیک به بررسی مقالات، گزارشات و سایر منابع اطلاعاتی مربوط به بررسی نیاز یا عدم نیاز به بستری، مانیتورینگ قلبی یا تله متری در بیماران دچار مواجهه با الکتریسیته خانگی و آریتمی های شایع بدنبال مواجهه با الکتریسیته خانگی است. به منظور یافتن منابع اطلاعاتی مورد نظر، جستجوی اینترنتی در موتور جستجوی google و پایگاه های PubMed, springer, Elsevier, clinical kay و با کلید واژه های (monitoring) و (Arrhythmia) و (electricity) با اعمال معیار ورود به زبان انگلیسی، صورت گرفت. بازه زمانی برای جستجو، آبانماه تا دیماه 1397 در نظر گرفته شد. یافته ها: در مطالعات گذشته نگر انجام شده اکثر قریب به اتفاق بیماران را بالغین تشکیل داده اند. در مطالعات انجام شده بیمارانی که دچار برق گرفتگی شده و به اورژانس مراجعه کرده بودند، در صورت داشتن الکتروکاردیوگرام طبیعی در زمان ورود، بعدا نیز دچار آریتمی نشدند. بیمارانی که دچار آریتمی های کشنده شده بودند، م واجهه با برق با ولتاژ بالا داشتند. در بیماران دچار مواجهه با الکتریسیته خانگی که نوار قلب اولیه طبیعی داشتند ممکن است آریتمی های غیرکشنده یا تغییرات غیر اختصاصی PAC, ST-T و PVC گذرا و سینوس تاکیکاردی در الکتروکاردیوگرام داشته باشند که خود بخود و در طی 24 ساعت برطرف می شوند. نتیجه گیری: پوردو نتیجه گیری کرد بعد از مواجهه با الکتریسیته ولتاژ بالا، بیماران در صورتی نیاز به تله متری برای مدت 24 ساعت دارند که در محل حادثه یا اورژانس دچار ایست قلبی شده باشند، مستندی از داشتن آریتمی در محل حادثه یا اورژانس، در موقع بستری الکتروکاردیوگرام غیرطبیعی داشته باشند و یا سوختگی های وسیع داشته باشند. بیلی، گارسیا و ویلسون نتیجه گیری کردند که کودکان دچار سوختگی با ولتاژ پایین نیازی به ارزیابی الکتروکاردیوگرافیک یا بستری در بیمارستان جهت مانیتورینگ قلبی ندارند. زبیر 4 ساعت مانیتورینگ از طریق تله متری را برای مواجهه با برق با ولتاژ پایین و بستری و مانیتورینگ قلبی را برای بیماران دچار مواجهه با برق فشار قوی یا صاعقه پیشنهاد کرد. در نهایت بنظر می رسد در مورد بیماران دچار برق گرفتگی با الکتریسیته خانگی و ولتاژ کم می توان بیماران را در صورت داشتن نوار قلب طبیعی در زمان مراجعه به اورژانس با اطمینان مرخص کرد.