سنجش میزان تولید آنزیم پروتئیناز در گونه های کاندیدای جداشده از کاندیدیازیس دهانی بیماران سرطانی دریافت کننده شیمی تراپی بیمارستان های تنکابن و رامسر

مقدمه:کاندیدیازیس یک عفونت قارچی شایع است که توسط گونه های مختلف کاندیدا ایجاد می شود. تولید آنزیم های خارج سلولی نظیر پروتئیناز به عنوان فاکتور بیماری زا نقش به سزایی در چسبندگی و نفوذ مخمر به میزبان مستعد دارد. در این راستا، هدف از پژوهش حاضر بررسی میزان تولید آنزیم پروتئیناز در بیماران سرطانی مبتلا به کاندیدیازیسمی دهانی می باشد. مواد و روش ها:تعداد 20 نمونه سواپ دهانی از بیماران سرطانی و غیرسرطانی مبتلا به کاندیدیازیس مراجعه کننده به مرکز انکولوژی بیمارستان رامسر و تنکابن در سال 1394-1393 جمع آوری گردید. این نمونه ها در محیط سابورو دکستروز آگار حاوی آنتی بیوتیک کلرامفنیکل کشت داده شدند و ایزوله های مخمری با استفاده از روش فنوتایپیک مورد شناسایی قرار گرفتند. در ادامه برای ارزیابی فعالیت آنزیمی پروتئینازی از محیط اختصاصی استفاده گردید. قطر هاله تشکیل شده در اطراف هر کلونی نیز به منظور تولید آنزیم اندازه گیری شد. یافته ها:از 20 نمونه جمع آوری شده، از گروه بیماران سرطانی مبتلا به کاندیدیازیس دهانی 19 ایزوله مخمری کاندیدا (95 درصد) و از گروه شاهد شش ایزوله (30 درصد) جدا گردید. فراوانی کاندیدا آلبیکنس و کاندیدا گلابراتا به ترتیب معادل 16 (84 درصد) و 3 (16 درصد) بود. در افراد غیرسرطانی تمام ایزوله مخمری جداشده به عنوان کاندیدا آلبیکنس شناسایی شد. میانگین قطر هاله در اطراف سلول های مخمری تولیدکننده آنزیم پروتئیناز در افراد سرطانی مبتلا به کاندیدیازیس دهانی نسبت به گروه غیرسرطانی معادل 21/2 میلی متر به دست آمد. نتیجه گیری:تولید آنزیم پروتئیناز به عنوان یک فاکتور ویرولانس مهم در ایجاد بیماری کاندیدیازیس دهانی در افراد سرطانی به مراتب بیشتر از افراد غیرسرطانی بود.

کلیدواژه ها:

باکتو آگار ، پپتون آگار ، پروتئیناز ، سرطان ، سرطان هماتولوژیک ، کاندیدیازیس دهانی ، کروم آگار ، گونه های کاندیدا ، نقص ایمنی