یک روش مبتنی بر سیستم ایمنی مصنوعی جهت دفاع در برابر حملات کرم چاله در شبکه های موردی سیار

شبکه های موردی سیار، شبکه های بدون ساختاری هستند که در آن گره ها به شکل بی سیم باهم ارتباط برقرار می کنند؛ اما این شبکه ها با نگرانی های امنیتی جدی که ریشه در بی سیم بودن کانال دارد، مواجه اند. یکی از این نگرانی ها حمله کرم چاله هست. حمله کرم چاله به عنوان یک حمله ماهرانه تلقی می شود که در آن دو مهاجم فعال با ایجاد یک تونل خصوصی مجازی، جریان عادی حرکت پیام ها را اتصال کوتاه می کنند و با این روش دو گره غیر مجاور را به عنوان گره های همسایه معرفی می کنند. به این ترتیب مسیر عبوری از این گره ها به عنوان کوتاه ترین مسیر ممکن بین مبدا و مقصد تلقی می شود. نتیجه این است که کل بسته ها به این مسیر هدایت می شوند و لذا ممکن است توسط این گره های مهاجم حذف شوند. در این مقاله، جهت طراحی مکانیسم دفاعی در برابر حملات کرم چاله، از سیستم ایمنی بدن انسان الهام گرفته شده است. در نگاشت انجام شده مسیرهای ناامن معادل آنتی ژن در نظر گرفته می شود که توسط الگوهای آموزش یافته مبتنی بر آنتی بادی کشف و از چرخه مسیریابی خارج می شوند. نتایج حاصل از شبیه سازی در محیط شبیه ساز NS-2 نشان می دهد که کارایی الگوریتم دفاعی پیشنهادی که (WAAIS (Defense Against Wormhole Attack using Artificial Immune System نام گذاری شده است، از نقطه نظر نسبت تحویل بسته، نرخ بسته های حذف شده توسط مهاجمین و میانگین تاخیر انتها به انتها، در مقایسه با روش های WormPlanar و AODV از کارایی بالاتری برخوردار است.

کلیدواژه ها:

WAAIS ، سیستم ایمنی مصنوعی ، حمله کرم چاله ، شبکه های موردی سیار