استفاده بهینه از منابع حمل و نقل بوسیله یک مدل تصمیم گیری چند هدفه فازی و الگوریتم ابتکاری

جمع آوری قطعات تولیدی تأمین کنندگان و ارسال آن به سازنده محصول نهائی از مسائل مهم حمل و نقل در سیستم های ( لجستیک میباشد. این مقاله به مد لسازی و حل مسئله توزیع قطعات در شرایط عدم قطعیت در بخش داخلی لجستیک م یپردازد، بطوریکه استفاده از وسایل نقلیه موجود در یک بازه زمانی معلوم نوسانات زیادی نداشته و هزینه نگهداری موجودی در بخش تأمین کنندگان حداقل گردد. این مسئله در دو مرحله حل می شود. در مرحله اول با توجه به ساختار و محدودیتهای مدل ریاضی پیشنهادی، این مدل ابتدا با بکارگیری از روش برنام هریزی خطی فازی حل شده و سپس با استفاده از روش میانگین، مقادیر مختلف متغیر تصمیم به یک مقدار قطعی تبدیل می گردد. در مرحله دوم به منظور هماهنگ نمودن فعالیتهای تحویل قطعات به شرکت تولیدی و حداکثر استفاده از ظرفیت وسایل نقلیه موجود، با استفاده از یک رویکرد ابتکاری مبتنی بر خوش هبندی فازی، بهترین نحوه چیدمان قطعات در داخل وسایل حمل و نقل مشخص می گردد. برای نشان دادن کارائی مدل پیشنهادی نیز یک مثال حل شده است.

کلیدواژه ها:

لجستیک ، مسئله حمل و نقل ، تسطیح منابع ، خوش هبندی فازی ، برنام هریزی خطی فازی ، پارامتر فازی