تعیین مناطق سیل خیز حوضه آبریز قرنقو با استفاده از مدل هیدرولوژیکی مادکلارک و GIS
محل انتشار: مهندسی آبیاری و آب ایران، دوره: 7، شماره: 4
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 476
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_WATER-7-4_006
تاریخ نمایه سازی: 15 تیر 1398
چکیده مقاله:
مدیریت سیلاب نیازمند شناسایی مناطق سیلخیز حوضه آبریز و اولویتبندی آن ها می باشد. اکثر مطالعات در زمینه مدیریت سیلاب بر اساس کاربرد مدل های مفهومی- یکپارچه می باشد. این مدلها در تشخیص مناطق سیل خیز در سطح حوضه دقت مناسبی ندارند و در بررسی توزیع مکانی مولفههای موثر در تشکیل رواناب با محدودیت مواجه هستند. هدف اصلی این تحقیق، تعیین شدت سیل و اولویت بندی مکانی مناطق با پتانسیل سیلخیزی بر اساس روش عکس العمل سیل واحد با استفاده از مدل هیدرولوژیکی توزیعی (مکانی) مادکلارک (ModClark) در حوضه آبریز قرنقو میباشد. در این مطالعه، با استفاده از نقشههای توپوگرافی، نقشه مدل ارتفاعی رقومی (DEM) با اندازه سلولی 30 متری در محیط GIS تهیه شد. علاوه بر این نقشه شبکهبندی حوضه بر اساس شبکه استاندارد هیدرولوژیکی (SHG)، با استفاده از امکانات نرم افزار HEC-GeoHMS برای ورودی به نرم افزار HEC-HMS تهیه شد. به منظور انتخاب مقیاس شبکهبندی مناسب، از دو شبکه با ابعاد 1×1 و 2×2 کیلومتر استفاده شد. با اینکه نتایج مدل حاکی از دقت زیاد شبکه 1×1 کیلومتری در تفکیک مرزهای مناطق سیلخیز از یکدیگر میباشد؛ اما تفاوت چشمگیری با نتایج حاصل از شبکهبندی 2×2 کیلومتری ندارد. نتایج حاصل از این پژوهش، شبکهبندی یک کیلومتری را برای تعیین اولویتبندی سیلخیزی پیشنهاد میدهد. با اجرای مکرر مدل مادکلارک در سناریوهای مختلف، شاخص شدت سیل در حوضه به صورت مکانی استخراج گردید. با در نظر گرفتن شاخص شدت سیل، زیرحوضه آلمالوچای، به عنوان موثرترین زیرحوضه در دبی اوج هیدروگراف خروجی شناخته شد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد همتی
گروه مهندسی آب دانشگاه ارومیه، ارومیه،
مهدی شهنازی
مهندسی منابع آب، دانشگاه ارومیه، ایران
حجت احمدی
گروه مهندسی آب دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
میثم سالارجزی
گروه مهندسی آب، دانشکده مهندسی آب و خاک، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان،
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :