تاثیر تمرین پیشگیری از آسیب فیفا +11 تعدیل شده بر فاکتورهای کینماتیکی فرود از پرش بازیکنان مرد نخبه هندبال
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 726
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPSR-8-1_005
تاریخ نمایه سازی: 15 تیر 1398
چکیده مقاله:
هدف: برنامه های گرم کردن از متداول ترین برنامه های پیشگیری کننده از آسیب در ورزش های مختلف می باشد. معروف ترین برنامه تمرینی با ساختار گرم کردن فیفا +11 می باشد که ویژه فوتبال می باشد اما در دیگر رشته های ورزشی باعث کاهش آسیب گردیده است. اما هنوز مکانیسم اثر این تمرینات مشخص نمی باشد و این مطالعه تغییرات کینماتیکی فرود از پرش بعد از اجرای برنامه فیفا +11 تعدیل شده را بررسی می نماید. روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی 48 نفر از بازیکنان جوان و بزرگسال نخبه هندبال حاضر در لیگ کشور انتخاب شده و به طور تصادفی به گروه های مساوی تمرین و شاهد تقسیم شدند. گروه تمرین علاوه بر تمرینات معمولی خود تمرین +11 تعدیل شده را نیز انجام میدادند و گروه شاهد تنها تمرینات معمولی خود را داشتند. با استفاده از صفحه نیرو Kistler و دوربینOptitrack و مارکرهای پاسیو مستقر شده بروی لندمارک های بدن، و با کمک نرم افزار متلب زوایای خمیدگی تنه و خمیدگی زانو در صفحه Sagittal و زاویه والگوس زانو در صفحه فرونتال در هنگام فرود از پرش عمودی در لحظه تماس اولیه با صفحه نیرو و در طول فرود محاسبه گردید. برای مقایسه گروه ها و تاثیر مداخله از آزمون آنوای دو راهه با اندازه های تکراری استفاده شد. یافته ها: برنامه تمرین گرم کردنی +11 تعدیل شده باعث تاثیر معنی داری بر فاکتورهای کینماتیکی فرود شامل افزایش زاویه خمیدگی تنه و خمیدگی زانو و کاهش زاویه والگوس زانو در گروه تمرین گردید. در مقایسه دو گروه در پس آزمون زوایای خمیدگی تنه و زاویه والگوس زانو گروه تمرین با گروه شاهد اختلاف معنیداری وجود داشت. نتیجه گیری: تمرینات گرم کردنی و پیشگیری از اسیب فیفا +11 با خمیدگی تنه در هنگام فرود احتمالا بر فعال سازی عضلات اندام تحتانی تاثیرگذار بوده، موجب جذب بیشتر انرژی شده و نیروی کمتری را به زانو منتقل میکند. با افزایش زاویه خمیدگی زانو در هنگام فرود، باعث کاهش میزان نیروهای برشی و در نتیجه کاهش فشار به رباط های زانو میگردد. همچنین با کاهش زاویه والگوسی زانو بار والگوسی کاهش یافته و تمام این عوامل می تواند از مکانیسم های کاهش میزان شیوع و یا کاهش شدت آسیب های وارده به اندام تحتانی بویژه زانو باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سعید عابدین زاده
دانشجوی دکتری گروه آسیب شناسی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
منصور صاحب الزمانی
استاد گروه آسیب شناسی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
محمدرضا امیرسیف الدینی
دانشیار گروه بیومکانیک، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
حمید عباسی
استادیار گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده روانشناسی، دانشگاه یزد، یزد، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :