علل، انگیزه و پیامدهای ورود به عرفان حلقه

رشد گروه های معنویت گرا در جامعه، می تواند حاکی از سمت و سوی جدیدی در تحول فرهنگ عمومی باشد، لذا مطالعه ی علمی و بی طرفانه ی این گروه ها، نقش مهمی در شناخت نیازهای انسان امروزی و انتظارات او از دین، و به طور کلی، شناخت فرهنگ زمانه خواهد داشت. یکی از این گروه ها که با وجود منع قانونی، کم و بیش به گسترش خود ادامه می دهد، عرفان حلقه است. شرایط خاصی که در فرد و محیط اطراف اش وجود دارد، بستر مناسبی را برای ورود او به کلاس های عرفان حلقه و باقی ماندن در گروه، به انگیزه رسیدن به آرامش فراهم می کند. شرایطی مثل حال بد پایدار در فرد، عدم کارایی دینداری مرسوم، دافعه مجالس سنتی، زمینه شخصیتی تکیه بیشتر بر احساسات، اعتماد بر دوستان، و جاذبه کلاس های جدید. فرد در گروه، به کمک برخی ترفندها و آموزش های جذاب، یک فرایند جابجایی از حال بد به حال خوب را تجربه می کند، این فرایند خودآگاه، برای همه ی اعضا اتفاق نمی افتد، و در موارد اتفاق افتاده نیز نسبی، و قدر مسلم آن، تا زمانی است که فرد ارتباطات صمیمی گروه را ترک نکرده است. همراه با پیامدهایی که خودآگاهانه، خوب تلقی می شود، پیامدهای ناخودآگاهی نیز محصول روش عرفان حلقه است که در فرهنگ جوامع انسانی آن را فریب خوردگی می شمارند.

کلیدواژه ها:

معنویت گرایی نوین ، عرفان حلقه ، نظریه ی زمینه ای ، فرایند جابجایی ، فرادرمانی