نقش مولفه های تمایزیافتگی والدین در پیش بینی تمایزیافتگی دانش آموزان دختر و پسر

 پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش جنسیت در پیش بینی  تمایزیافتگی نوجوانان از تمایزیافتگی والدین انجام گرفت. پژوهش توصیفی و از نوع  همبستگی  است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دبیرستانی  شهر تهران بود که از میان آنها  283 دانش آموز به شیوه نمونه ­گیری خوشه ای_ تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند. شرکت کنندگان به همراه هر دو والد خود، پرسشنامه فرم کوتاه تمایزیافتگی (دریک ،2011) را تکمیل نمودند. داده ها با استفاده از روشهای آماری ماتریس همبستگی و رگرسیون گام به گام توسط نرم افزار SPSS 22 مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد از میان مولفه های  تمایزیافتگی والدین، واکنش هیجانی پدران می تواند 15 درصد از تمایزیافتگی پسران راتبیین کند و مولفه موضع من مادران 7 درصد از تغییرات  تمایزیافتگی پسران را تبیین می کند و این در حالی است که تنها  7 درصد از واریانس تغییرات تمایزیافتگی دختران توسط مولفه همجوشی پدران و 5 درصداین تغییرات نیز توسط مولفه واکنش هیجانی مادران تبیین می شود(01/0> P). مولفه های  دیگر تمایزیافتگی والدین در این پیش بینی نقشی نداشتند.  

کلیدواژه ها:

تمایزیافتگی ، دانش آموزان دبیرستانی ، والدین