اثر استفاده از نیام کهور پاکستانی (Prosopis juliflora) بر عملکرد بزهای شیرده تالی

هدف از این تحقیق، استفاده از نیام کهور در جیره بزهای شیرده با استفاده از 20 راس بز تالی شیرده با میانگین وزن 5/2±34 کیلوگرم بود. بزها به دو گروه (گروه با جیره شاهد و گروه با جیره حاوی نیام کهور) 10 راسی تقسیم شدند و به-مدت 12 هفته تغذیه شدند. جیره ها براساس نیاز بزغاله ها از دوبخش علوفه و کنسانتره به نسبت مساوی تهیه شد. میزان نیام کهور در کل جیره آزمایشی 25/19 درصد بود. در ابتدای آزمایش و سپس هر دو هفته یک بار بزها به طور انفرادی توزین شدند و تغییرات وزن آن ها محاسبه شد. هم چنین، میزان شیر تولیدی به طور هفتگی و ترکیبات شیراندازه گیری شد. میانگین تولید شیر روزانه و درصد چربی آن در بزهای تغذیه شده با جیره شاهد و جیره حاوی نیام کهور به ترتیب 550 و570 گرم و 24/3 و 39/2 درصد بود که تفاوت معنی داری نداشتند. هم چنین، ترکیبات شیر (چربی، پروتئین، خاکستر، ماده جامد و ماده جامد فاقد چربی) تحت تاثیر جیره قرار نگرفت. وزن بدن بزها در طول دوره آزمایش و نیز بین دو گروه آزمایشی تفاوت معنی داری نداشت. هزینه تمام شده خوراک و نیز هزینه تولید شیر بزهای تغذیه شده با جیره حاوی نیام کهور 20 درصد نسبت به گروه شاهد ارزان تر بود. بنابراین، از نیام کهور می توان به میزان 20 درصد در جیره غذایی بزهای داشتی استفاده نمود و هزینه تغذیه را کاهش داد.

کلیدواژه ها:

بز تالی ، تولید شیر ، عملکرد ، کهور پاکستانی ، نیام