مقایسه تاثیر منابع مختلف فیبر و پری بیوتیک بر عملکرد و برخی فرآسنجه های فیزیولوژیکی جوجه های گوشتی

به منظور مقایسه تاثیر منابع مختلف فیبر و پری بیوتیک بر عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیکی جوجه های گوشتی، آزمایشی با استفاده از 320 قطعه جوجه گوشتی در قالب طرح کاملا تصادفی با هشت تیمار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره شاهد (ذرت- کنجاله سویا)، جیره شاهد به همراه پری بیوتیک (بیولکس MB40) و منابع مختلف فیبر (سبوس گندم، پوسته سویا و پودر هسته خرما) بودند. منابع مختلف فیبر در سطوح 5/1 و سه درصد و پری‎بیوتیک به مقدار دو گرم در کیلوگرم به جیره‎ های آزمایشی اضافه شدند. تیمار دارای 5/1 درصد پودر هسته خرما، بهترین ضریب تبدیل خوراک را در مقایسه با سایر تیمارها به جز تیمار دارای سه درصد پودر هسته خرما و شاهد داشت (05/0> P). چربی حفره بطنی در پرندگان دریافت کننده منابع مختلف فیبر در مقایسه با تیمار شاهد کاهش یافت (05/0> P). قابلیت هضم ایلئومی ظاهری ماده آلی و پروتئین خام در جیره حاوی سه درصد پودر هسته خرما افزایش یافت (05/0> P). قابلیت هضم  ایلئومی ظاهری چربی خام، در پرندگان مصرف کننده پودر هسته خرما به طور معنی داری نسبت به تیمار شاهد کاهش یافت (05/0> P). استفاده از منابع مختلف فیبر سبب کاهش معنی‎دار تری‎گلیسرید و کلسترول سرم خون در مقایسه با تیمار شاهد شد (05/0> P). نتایج نشان داد که افزودن پودر هسته خرما به جیره غذایی جوجه‎های گوشتی سبب بهبود عملکرد، کاهش چربی محوطه شکمی و جمعیت‎های میکروبی ایکولای و کلی فرم و افزایش قابلیت هضم پروتئین خام و جمعیت میکروبی لاکتوباسیل‎ها در سکوم جوجه های گوشتی گردید.

کلیدواژه ها:

پری بیوتیک ، جمعیت میکروبی ، جوجه گوشتی ، منابع فیبر ، عملکرد