نقش گردشگری(بوم گردی) در توسعه اقتصادی_اجتماعی روستاهای کشور

امروزه صنعت جهانگردی به عنوان یکی از مهمترین صنایع جهان، نقش عمده ای در بهبود وضعیت اقتصادی کشورها و توسعه اقتصادی آنها دارد، گردشگری؛ به معنای دور زدن، رفت و برگشت بین مبدا و مقصد و واژه ایی که از یونانی به اسپانیایی و فرانسه و در نهایت به انگلیسی راه یافته است. به طور کلی به عنوان مسافرت تفریحی در نظر گرفته میشود. هر چند که در سال های اخیر شامل هر گونه مسافرتی می شود که شخص به واسطه آن از محیط کار یا زندگی خود خارج شود. واژه گردشگر از زمانی پدید آمد که افراد طبقه متوسط به مسافران طبقه اشراف پیوستند. از زمانی که مردم جامعه داراتر شده و عمرشان طولانی تر شد، این امر ممکن و بدیهی شد که مردم طبقات پائین و متوسط جامعه که شغل ثابتی داشتند در سلامت و با اندوخته و پس اندازی کافی بازنشسته شوند. اغلب گردشگرها بیش از هر چیز به آب و هوا، فرهنگ با طبیعت مقصد خود علاقمند هستند. ثروتمندان همیشه به مناطق دوردست سفر کرده اند، البته نه به صورت اتفاقی، بلکه در نهایت به یک منظور خاص: برای دیدن ساختمان های معروف و آثار هنری دیگر. آموختن زبان های جدید و چشیدن غذاهای متفاوت. گردشگری سازمان یافته امروزه یک صنعت بسیار مهم در تمام جهان است. از این میان اکوتوریسم یا بوم گردی یا طبیعت گردی، گونه ای از گردشگری است که در آن گردشگران برای دیدار از مناطق طبیعی نامسکون و دست نخورده جهان سفر می کنند و به تماشای گیاهان و پرندگان و ماهیها و دیگر جانوران می پردازند. بوم گردی یکی از شاخه های گردشگری است که در چند سال اخیر و به دلیل افزایش تمایل مردم به فرار از زندگی ماشینی و پناه بردن به طبیعت، در ایران و جهان از رشد قابل توجهی برخوردار شده است. بوم گردی را سفر مسوولانه به طبیعت با رویکرد حفاظت از محیط زیست، توسعه پایدار و حمایت از جوامع محلی می دانند و بنابراین نخستین اقدام باید متوجه اقامت گردشگران و ارائه تجربیات جدید به آنها باشد. هدف از گردشگری طبیعی بیشتر آموزش و تربیت مسافران برای حمایت از اکوسیستم و منابع طبیعی، احترام به فرهنگها و عقاید مختلف و حقوق بشر و توسعه اقتصادی و سیاسی جوامع محلی است. بر همین اساس در این مجال تلاش می شود تا به اقامت گردشگران، بوم گردی چیستی و چگونگی، مزایا معایب، عناصر، حیطه ها و پرداخته شود

کلیدواژه ها:

محیط زیست ، همساز با اقلیم ، توریست ، بوم گردی