ارزیابی کیفیت هوا بر اساس شاخص کیفیت هوا در شهر کرمان در سال 1394

زمینه و هدف: آلودگی هوا و اثرات بهداشتی آن، یک چالش اساسی در ایران می­باشد. یکی از اقدامات موثر جهت کنترل کیفیت هوا، تعیین میزان واقعی آلاینده­ها و توصیف کیفیت هوا در مقایسه با شرایط استاندارد می­باشد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی کیفیت بهداشتی هوای شهر کرمان و معرفی آلاینده مسئول در سال 1394 انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، داده­های غلظت آلاینده­های هوا از سازمان حفاظت محیط زیست کرمان به دست آمد. سپس شاخص کیفیت هوا برای آلاینده­ های معیار (CO، SO2، NO2، PM10، O3 وPM2.5) محاسبه گردید. بر مبنای سطح این شاخص، کیفیت هوا به گروه­های خوب، متوسط، غیر بهداشتی برای گروه­های حساس، غیر بهداشتی، خیلی غیر بهداشتی و خطرناک تقسیم بندی شد. یافته ها: کیفیت هوای شهر کرمان در سال 1394 در 7، 60، 29 و 4 درصد روزهایی که سنجش آلاینده­ها انجام گرفت، به ترتیب در وضعیت پاک، سالم، ناسالم برای گروه ­های حساس و ناسالم قرار داشت. بهترین و بدترین کیفیت هوا در ماه های دی (فصل سرد) و فروردین (فصل گرم) مشاهده شد. آلاینده مسئول آلودگی هوا در این شهر، PM2.5 بود. نتیجه گیری: مسئول اصلی آلودگی هوای شهر کرمان در سال 1394، ذرات معلق بودند. این وضعیت ممکن است ناشی از طوفان­ های گردوغبار محلی و منطقه ای (به خصوص از مناطق جنوب غربی ایران و همچنین منطقه سیستان) باشد. بنابراین می بایست اقدامات لازم جهت کنترل این نوع آلودگی و نیز کاهش سطح تماس افراد جامعه با آن انجام گیرد.