بررسی اثر بخشی هنر درمانی خلاق بر تاب آوری و امید به زندگی در مبتلا به اسکلروزیس شهر تهران

مقدمه و هدف: اسکلروز چند گانه یا ام.اس یک بیماری التهابی است که غلاف میلین سلول عصبی در مغز و ستون فقرات آسیب می بیند هنر درمانی به عنوان یک شیوه درمانی در اختلالات روانی و شخصیتی و دیگر بیماریهای جسمانی نظرمحققین را به خودش جلب کرده و تحت عنوان درمان های تکمیلی شناخته شده اند. هدف پژوهش بررسی اثر بخشی هنر درمانی خلاق بر تاب آوری و امید به زندگی در بیماران مبتلا به ام.اس شهر تهران بوده است روش بررسی: جامعه آماری، بیماران مبتلا به ام. اس مراجعه کننده به انجمن ام.اس شهر تهران سال 1392 بود .روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با دو گروه کنترل و گواه، نمونه گیری به صورت در دسترس و تعداد 30 نفر از بیماران که در یک گروه همتا قرار گرفته بودند، انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و گواه تقسیم شدند. ابزار اندازه گیری مقیاس تاب آوری کانر و دیوید سون که برای محاسبه پایایی از آلفای کرونباخ و ضریب پایایی برابر0/89 و روایی به شیوه تحلیل عاملی برابر با 0/87 بوده و پرسشنامه امید به زندگی اشنایدر وپایایی آن 0/80 است.یافته ها: روش تجزیه و تحلیل داده ها آزمون های تحلیل کوواریانس یک و چند متغیره دو عاملی ترکیبی و در بخش پیگیری از اندازه گیری مکرر استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که هنر درمانی خلاق بر افزایش تاب آوری با p<1% و امید به زندگی با%p<1 تاثیر معناداری داشته و ابعاد عاملی و راهبردی امید به زندگی را با p<% 1 افزایش داده و همچنین نشان داد که سن در اثر بخشی هنر درمانی خلاق بر تاب آوری و امید زندگی، تاثیر معنادارتری در محدوده سنی 36 تا 41داشته و در طول زمان از پایداری مناسبی برخوردار می باشد.نتیجه گیری: مشکلات شایع جسمانی و روانشناختی در بیماران ام.اس می تواند باعث کاهش امید به زندگی و سلامت روانی آنان شود. هنر درمانی به عنوان یک درمان حمایتی و مکمل از طریق هدایت تجسم یافته در افزایش امید به زندگی و اینکه بیمار چگونه دوران بیماری خود را پشت سر بگذارد موثر خواهد بود. پیشنهاد می شود از این روش درمانی در دیگر بیماری ها استفاده شود.

کلیدواژه ها:

ام.اس ، امید به زندگی ، تاب آوری ، هنر درمانی خلاق