وقف در ایران، بعد از ورود اسلام تا دوره ی قاجاریه

این نوشتار در صدد بیان جایگاه و اهمیت وقف پس از ورود اسلام به ایران تا اواخر دوره ی قاجاریه می باشد. وقف به عنوان یک پدیده ی اجتماعی در تاریخ ایران با مشکلات و فرصت هایی روبرو بوده است ولی اوضاع فرهنگی و اجتماعی جامعه ی ایرانی نقش تعیین کننده ای در املاک وقف شده دارد. این سنت نیکو و قدیمی با ظهور دین مبین اسلام ترویج یافته و با داشتن پشتوانه ی محکمی از احکام شرعی و تاثیر گرفتن از جهان بینی اسلامی به جریان خود ادامه داده است. امروزه در سرتاسر دنیا خصوصا در جوامع اسلامی برای دستیابی به آرمان های معنوی و یا هدف های دیگری همچون جاودانه ماندن نام و یاد خویش و بشر دوستی از موقوفات و امثال آن استفاده می شود در این تحقیق که با بهره گیری از شیوه ی تحلیلی توصیفی و با استفاده از منابع اصلی و مقالات جمع آوری شده به بررسی وقف در ایران بعد از اسلام، تا اواخر دوره ی قاجاریه که شامل موقوفات دوران حکومتی فروانروایان با هر مذهبی از اسلام که مورد وقف واقع شده است و اهمیت وقف از دیدگاه پادشاهان، مقاصد وقف کنندگان، زمینه های استفاده از موقوفات مانند حفظ، ساختن و باز سازی مدرسه، مسجد، جاده، حمام، قنات و آب انبار ها و برگزاری جشن های مذهبی، روضه خوانی و تعزیه می پردازد.

کلیدواژه ها:

وقف ، نیکوکاری ، جاودانگی ، ایران بعد از اسلام ، موقوفات حکومتی