نقش میزان تعارض نوجوان (با والدین ) و مهارت حل مسئله در پیش بینی خشم نوجوانان دختر دانش آموزان متوسطه نظری شهرستان پارس آباد

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میزان تعارض نوجوان با والدین و مهارت حل مسئله در پیش بینی خشم نوجوانان دختر دوره متوسطه نظری شهر پارس آباد در سال تحصیلی 97 - 96 بود. روش انجام این تحقیق از نظر هدف کاربردی برای مشاوران مدرسه است که با نوجوانان بیشتر سروکار دارند، می توانند با استفاده از نتایج این پژوهش در ارتباط با نوجوانان و نحوه برخورد با مشکلات آنها، به عنوان منبع کمکی و خوبی تلقی شود و از نظر نحوه اجرا، توصیفی همبستگی بوده است. جامعه آماری این پژوهش دانش آموزان دوره متوسطه شهر پارس آباد به تعداد بیش از 10000 نفر بودند که بر اساس جدول مورگان تعداد 300 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزارهای اندازه گیری عبارت بودند از پرسشنامه تعارض نوجوان با والدین (پرینز، 1979 ،) پرسشنامه حل مساله (هپنر وکراسکوف ، 1987 ) و پرسشنامه خشم نوجوانان (نیلسون، 2000 ) بوده که روایی محتوایی این پرسشنامه ها مورد تایید اساتید بوده و پایایی ابزارها با استفاده از آلفای کرونباخ به ترتیب، 86 / 0 ، 87 / 0 ، 55 / 0 ، و 88 / 0 بوده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها در سطح آمار توصیفی از شاخص های فراوانی، درصد، میانگین، انحراف استاندارد و در سطح آمار استنباطی از آزمونهای آماری پیرسون و رگرسیون چند متغیرهاستفاده شده است. یافته های تحلیلی پژوهش نشان داد که بین میزان تعارض با والدین، مهارت حل مسئله و میزان خشم نوجوانان دختر مدارس متوسطه نظری شهر پارس آباد رابطه وجود دارد. همچنین نتایج حاصل از آن است که تعارض نوجوان با والدین نقش مهمی در پیش بینی خشم نوجوانان دارد و در نهایت این نتیجه به دست آمد که که مهارت حل مسئله می تواند نقش مهمی درپیش بینی خشم نوجوانان داشته باشد. به این صورت که افرادی که دارای مهارت حل مسئله هستند خشم کمتری نیز (طبق یافته های تحقیق) دارند.

کلیدواژه ها:

تعارض نوجوان با والدین ، مهارت حل مسئله ، خشم