بررسی ارتباط شادکامی، تعهد سازمانی، و نگرش شغلی با رضایت شغلی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی فسا در 1394

مقدمه و هدف: رضایت شغلی به واکنش های شناختی، عاطفی و سنجشی افراد، نسبت به شغلشان اطلاق می گردد و یکی از عوامل بسیار مهم در افزایش بهره وری سازمانی می باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی ارتباط بین شادکامی، تعهد سازمانی، و نگرش شغلی با رضایت شغلی کارکنان بود. روش: مطالعه انجام شده یک مطالعه مقطعی توصیفی- تحلیلی بود. جامعه آماری پژوهش 310 نفر از کارکنان دانشکده علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی فسا در سال 1392 و روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی بود. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش شامل پرسشنامه شادکامی آکسفورد، پرسشنامه تعهد سازمانی (0CQ) پرسشنامه نگرش های شغلی، و پرسشنامه رضایت شغلی ))JDI بودند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی اسپیرمن، آزمون های من ویتنی یو و کروسکال والیس، و آنالیز رگرسیون خطی و چند متغیره استفاده شد. یافته ها: میزان متغیرهای شادکامی، تعهد سازمانی، نگرش شغلی، و رضایت شغلی در سطح نسبتا مطلوب بودند. بین تعهد سازمانی و نگرش شغلی با رضایت شغلی کارکنان، رابطه آماری معنادار و مستقیمی وجود داشت ولی بین شادکامی و رضایت شغلی آنها رابطه معنادار آماری وجود نداشت. در نهایت آنالیز رگرسیون خطی نشان داد که تنها متغیر نگرش شغلی بر رضایت شغلی تاثیر گذار است. بحث: بر اساس نتایج بدست آمده باید گفت با بالا بردن نگرش شغلی کارکنان میتوان نقش مهمی در افزایش رضایت شغلی و بهره وری سازمان داشت.

کلیدواژه ها:

تعهد سازمانی ، رضایت شغلی ، شادکامی ، کارمندان ، نگرش شغلی